Η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα ως "καλή πρακτική" προς εξαγωγή

ανάπτυξη των ευέλικτων μορφών εργασίας, σε βάρος της πλήρους απασχόλησης. 2) Η ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας. 3) Η απελευθέρωση, διευκόλυνση των απολύσεων. 4) Η αλλαγή του τρόπου διαμόρφωσης των μισθών, στην κατεύθυνση μιας ελαστικοποίησης των μισθών

www.dikaiologitika.gr

Ανάπτυξη των ευέλικτων μορφών εργασίας, σε βάρος της πλήρους απασχόλησης - Ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας - Απελευθέρωση των απολύσεων - Αλλαγή του τρόπου διαμόρφωσης των μισθών, στην κατεύθυνση της ελαστικοποίησής τους

ανάπτυξη των ευέλικτων μορφών εργασίας, σε βάρος της πλήρους απασχόλησης. 2) Η ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας. 3) Η απελευθέρωση, διευκόλυνση των απολύσεων. 4) Η αλλαγή του τρόπου διαμόρφωσης των μισθών, στην κατεύθυνση μιας ελαστικοποίησης των μισθών, με κύρια αιχμή την παρέμβαση στο σύστημα συμβάσεων εργασίας.

www.dikaiologitika.gr

Αναδημοσιεύουμε θέσεις του Γιάννη Κουζή για την εργασιακή απορρύθμιση στην Ελλάδα και την αδήριτη πραγματικότητα εν τω γεννάσθαι που συνεχίζεται να επιβάλλεται στην αγορά εργασίας με όπλο τα μνημόνια κάθε απόχρωσης.

Θέλουμε να πιστεύουμε στην ειλικρίνεια και τις καλές προθέσεις του καθηγητή εργασιακών σχέσεων του Παντείου και πρώην συμβούλου στο Υπουργείο Εργασίας - δεν μπορούμε να τον δούμε ως μέρος της παραφορεμένης τακτικής της τωρινής κυβέρνησης των "προκαθορισμένα ανεκπλήρωτων υποσχέσεων" *  (δείτε πχ εδώ, ένα χρόνο πριν, την αισιοδοξία του για τις κόκκινες γραμμές μιας ... αριστερής κυβέρνησης στα εργασιακά). 

Ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα του τίτλου για να δούμε κάποιες επισημάνσεις του Γιάννη Κουζή, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «EΡΤopen στάση ενημέρωσης», με τον Γιώργη Χρήστου, που μεταδίδεται κάθε Δευτέρα και Τετάρτη, από τις 08.00-10.00, από το ραδιόφωνο της EΡΤopen και τους 106,7 fm.

Όπως τονίζει, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη (Γαλλία, Ιταλία κτλ.) θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια και θα κορυφωθεί, καθώς εντάσσεται στο πνεύμα της απελευθέρωσης των αγορών προς χάριν της κερδοφορίας, του μεγάλου κεφαλαίου. Ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, δε, είναι καταγραφή ανάλογων «καλών πρακτικών» στο διεθνή και ευρωπαϊκό χώρο, που όμως είναι διάσπαρτες και αποσπασματικές δεκαετίες τώρα, σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου εφαρμόζονται σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, στα χρόνια του μνημονίου.

Η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη κινείται σε τέσσερα πεδία:

(α) αποσταθεροποιείται και μειώνεται σημαντικά ο ρόλος της πλήρους και σταθερής απασχόλησης υπέρ των ευέλικτων σχέσεων εργασίας, 

(β) εφαρμόζονται μέτρα που διευκολύνουν τις απολύσεις, 

(γ) μέτρα που ελαχιστοποιούν τον εργάσιμο χρόνο και τα ωράρια, μέτρα που απορρυθμίζουν τον τρόπο διαμόρφωσης των μισθών και των συλλογικών συμβάσεων, και 

(δ) μέτρα που τα βλέπουμε να επεκτείνονται με γοργούς ρυθμούς και στο δημόσιο τομέα, πέραν του ιδιωτικού –όπου ήταν και η «αφετηρία» τους, στη λογική της σύγκλισης του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αλλά με όρους συνολικής υποβάθμισης.

Αυτοί οι τέσσερις άξονες, συνδέονται και με έναν πέμπτο άξονα, τον δημόσιο τομέα. Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι η κατά 33% φτωχοποίηση της κοινωνίας, η αύξηση από το 7,5% στο 28% της ανεργίας, η διατήρηση της ανεργίας σε υψηλό επίπεδο. Παράλληλα, η αγοραστική δύναμη της εργασίας μειώθηκε κατά 50%, γιατί συνδυάστηκε με την αύξηση των τιμών, με τη φορολογία και με τη μείωση των κοινωνικών παροχών.

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα των συλλογικών συμβάσεων, αυτό που επετεύχθη ήταν η πλήρης εξατομίκευση των όρων των αμοιβών, των μισθών. Από το 100% που καλύπτονταν οι μισθοί μέσω συλλογικών συμβάσεων και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, σήμερα μόνο το 20% των εργαζόμενων καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις. Άρα, έχουμε τύποις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά στην ουσία έχουν πλήρως αποδιαρθρωθεί και πλήρως αποσπονδυλωθεί. Αυτό έγινε γιατί κατά την περίοδο των μνημονίων είχαμε 10 χειρουργικές επεμβάσεις στο σύστημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Το 3ο μνημόνιο, προβλέπει για τα θέματα της αγοράς εργασίας:

1) Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αλλαγή στο περιεχόμενο των εργασιακών σχέσεων χωρίς την έγκριση των δανειστών.
2) Οποιαδήποτε προσπάθεια επιστροφής στην προ κρίσης κατάσταση, σε σχέση με τα 70 περίπου μέτρα που είχαν παρθεί για τα θέματα της αγοράς εργασίας θα πρέπει να αποφεύγεται γιατί αυτά δεν δημιουργούν βιώσιμη ανάπτυξη.
3) Οποιαδήποτε αλλαγή υπάρξει στα επιμέρους πεδία, θα πρέπει αυτή να ανταποκρίνεται στις βέλτιστες πρακτικές που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σαν συμπέρασμα διατυπώνει ότι αυτό που θα μπορέσει κανείς να συγκρατήσει είναι πως τα περιθώρια για μία βελτίωση του περιεχομένου των εργασιακών σχέσεων είναι αρκετά ασφυκτικά και αφορούν και το κομμάτι των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Γνώμη του Γ. Κουζή είναι ότι δεν χρειάζεται μια light βελτίωση του υπάρχοντος συστήματος συλλογικών συμβάσεων, αλλά θα πρέπει όλες οι απορρυθμιστικές «τρύπες» να κλείσουν γιατί αυτές δημιουργούν παρεπόμενες απορρυθμίσεις.

Ακούστε αναλυτικά τι λέει (ΕΔΩ το βίντεο) για τον καιρό που ήταν σύμβουλος του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου και ήταν έτοιμο το νομοσχέδιο για τα εργασιακά αλλά δεν κατατέθηκε «λόγω ατολμίας» της κυβέρνησης, τι λέει για την επαναφορά των ΣΣΕ –εάν είναι εφικτή ή όχι-, για τις συμβάσεις καθαριότητας στα δημόσια νοσοκομεία και την εγκύκλιο Ξανθού, για τις διαπραγματεύσεις γύρω από τα εργασιακά και την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, για τη στάση και το ρόλο των συνδικάτων και της ΓΣΕΕ στον αγώνα των εργαζομένων για την ανατροπή των μνημονίων και των μνημονιακών πολιτικών, για τους μισθούς, τις συντάξεις και την εσωτερική υποτίμηση, για τη μάχη των συνδικάτων στη Γαλλία όπου και εκεί επιχειρείται απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, για τους πρόσφυγες ως φθηνό εργασιακό δυναμικό κτλ.

[Για μια σύντομη παρουσίαση του Γιάννη Κουζή, διαβάστε εδώ, κάπου στη μέση ενός άρθρου αφιερωμένου σε γνωστούς συνεργάτες του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ]

* Η υπόσχεση πραγμάτων που γνωρίζουν εξ'αρχής ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν, "λόγω ανωτέρας βίας", πχ λόγω δημοσιονομικού εκτροχιασμού ή μνημονιακών απειλών, απλά για να προβληθεί το «καλό» τους πρόσωπο έναντι αυτού των "κακών" που δεν τους αφήνουν να μεγαλουργήσουν.

Πηγές: ertopen,  dikaiologitika.gr, ethnos.gr, anarchypress.gr