Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Η ενότητα της Αριστεράς υπό το πρίσμα της κοινής λογικής ή Γιατί θα ψηφίσω ΜΛ-ΚΚΕ (μ-λ)-Ενωμένο μετά από 26 χρόνια


Δημοσιεύουμε κείμενο συναδέλφου. Το ιστολόγιο είναι ανοικτό σε παρόμοια κείμενα, συναδέλφων ή μη, τα οποία μπορείτε να στέλνετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: asy.yeka@gmail.com

 "Οι απόψεις των ανώνυμων συγγραφέων/σχολιαστών, ή όσων δημοσιεύουν επώνυμα κείμενα με όνομα διαφορετικό της διαχείρισης του ιστολογίου (transistor69),  δεν εκφράζουν αναγκαστικά τις απόψεις του ιστολογίου της ΑΣΥ. Αυτές διαμορφώνονται αφού συζητηθούν και συμφωνηθούν στις συνελεύσεις μας ή με άλλες συλλογικές διαδικασίες (π.χ. ανταλλαγή ηλ.μηνυμάτων) και φέρουν την υπογραφή Α.Σ.Υ."
Ανωνύμου του αριστερού
Στις προηγούμενες εκλογές το Μ-Λ ΚΚΕ έλαβε 10.000 ψήφους περίπου. Το ΚΚΕ (μ-λ) 5.000 περίπου. Σε αυτές τις εκλογές απόφασισαν να κατέβουν ως συμμαχικό σχήμα. Θα έχουν τουλάχιστον μία επιπλέον ψήφο: Τη δική μου!
Δε ξέρω ποιες ιδεολογικές και άλλες διαφορές χώριζαν αυτούς τους ανθρώπους για 26 χρόνια. Φαντάζομαι κάποια διαφορά στην ερμηνεία του Μαοισμού ή κάποια διαφωνία ως προς την ακριβή πορεία προς την κομμουνιστική κοινωνία. Δεν θεώρησα ποτέ σημαντικό να ψάξω ποιος μπορεί να είναι ο σοβαρός λόγος που οδηγεί δύο ακροαριστερά κόμματα να προτιμούν να γίνονται ανέκδοτο, αντί να συμφωνήσουν από ποια μεριά του ΚΚΕ είναι η σωστή θέση του Μ-Λ. Ούτε τώρα θα το ψάξω. Εκτιμώ όμως αφάνταστα, ότι έστω και τώρα, συνειδητοποίησαν την αξία του βασικότερου στοιχείου της πολιτικής δράσης: Την αξία της κοινής λογικής.
Τα δύο κόμματα δεν συμμαχούν για λόγους συμφέροντος. Δεν περιμένουν φυσικά να κερδίσουν κάποια βουλευτική έδρα, ούτε ελπίζουν να τύχουν οποιασδήποτε κρατικής επιχορήγησης. Άλλες πολιτικές συμμαχιές και λυκοσυμμαχίες, προσχωρήσεις και ενωτικά σχήματα λειτουργούν με αυτά τα κριτήρια. Οι άνθρωποι αυτοί προφανώς σκεφτήκαν το εξής απλό:

Όταν καίγεται το σπίτι σου, η φυσιολογική αντίδραση είναι να προσπαθήσεις μαζί με όποιον βρεις εύκαιρο να το σώσεις. Η κοινή λογική αυτό υπαγορεύει. Μόνο παράφρονες θα επιχειρούσαν εκείνη την κρίσιμη ώρα, να αναζητήσουν ευθύνες για τη φωτιά ή να κάνουν σχέδια για το πως θα ανοικοδομήσουν το σπίτι. Το σπίτι είναι οι ζωές μας και η φωτιά η κρίση. Κάποιοι πιστεύουν ότι για τη φωτιά φταίει ο καπιταλισμός, κάποιοι το κακό μας το κεφάλι. Κάποιοι ονειρεύονται ένα σπίτι με κεντρικό σχεδιασμό, κάποιοι ένα σπίτι με πολύχρωμα προιόντα στα ντουλάπια. Όλοι όμως υποτίθεται ότι θέλουν να σώσουν το σπίτι. Εκτός αν απλώς εποφθαλμιούν τα ερείπια, για φτηνά υλικά οικοδομών...
Για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους: Ο σκοπός δεν είναι να ανατραπεί αυτή η κατάσταση; Αυτός ο σκοπος, ο άμεσος, επιβάλλει συνεργασία με όλους όσους ΛΕΝΕ ότι συμπράττουν. Ποιός πιστεύει ότι σε ένα τέτοιο αριστερό κάλεσμα, θα συνέρρεαν οι κάθε λογής ΚαμμενοΚατσέλοΚουβέληδες; Όχι βέβαια, αυτοί άλλα λένε και άλλα εννοούν! ΕΣΥ όμως, που ΕΝΝΟΕΙΣ ότι ΛΕΣ, τους καλείς! Και τους ξεσκεπάζεις...
Με λίγα λόγια, αν είσαι ειλικρινής και πιστεύεις πραγματικά στις ιδέες σου και τις δυνάμεις σου, τις θέτεις στην υπηρεσία του κοινού σκοπού. Αλλιώς μένεις στον γυάλινο κόκκινο πύργο σου, και αγναντεύεις με οίκτο ...της γής τους κολασμένους να καίγονται.
Το Μ-Λ ΚΚΕ και το ΚΚΕ (μ-λ) έκαναν για τα μικρά δεδομένα τους μια μεγάλη υπέρβαση. Τα μαζικά κόμματα της Αριστεράς, αυτά που κάποτε συνεργάστηκαν, απλώς για να γίνουν ο πολιορκητικός κρίος της Δεξιας προς την εξουσία, αδυνατούν, σήμερα να συμβάλλουν στη χειραφέτηση του ελληνικού λαού, αρνούμενα να κάνουν έστω ένα βήμα πίσω από τις “καθαρές” θέσεις τους. Η ιστορία και ο λαός αυτού του τόπου θα τους κρίνει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: