Η έκθεση Ρακιντζή για το Δημόσιο, έτους 2014

Παρατηρήσεις που συμπλέουν με μνημονιακές μεθοδεύσεις.    Σατανικες συμπτώσεις;   

 

Δείτε εδώ την τελευταία έκθεση (έτος αναφοράς το 2014) του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λ. Ρακιντζή, για τον Δημόσιο Τομέα.

Περίεργο σημείο η αναφορά στο σημείο 4 της σελ 10 για ιδιωτικοποίηση τομέων του Δημοσίου.
    Λέτε να εντάσσεται στο όλως τυχαίως συντονισμένο παίξιμο οργάνων, από φαινομενικά ασύνδετους χώρους, κάθε που ετοιμάζεται άνωθεν η προώθηση μιας "μεταρρύθμισης", μιας αλλαγής που εν γένει χαρακτηρίζεται ως "εκσυγχρονισμός" (αλλά εμείς έχουμε μάθει πια να διαβάζουμε από πίσω τις λέξεις "απορρύθμιση", "ξεπούλημα", "υποχώρηση δικαιωμάτων εργαζομένων και πολιτών") ;

Άλλες αναφορές στην Έκθεση που έγιναν κόκκινο πανί από την ΑΔΕΔΥ ( εδώ η σχετική ανακοίνωσή της) είναι:

- το σημείο όπου διατυπώνεται η προτροπή για "αυτοπεριορισµό" των συνδικαλιστών στα αµιγώς συνδικαλιστικά τους καθήκοντα (σημείο 8 σελ. 10).
    Δεν μπορούμε να συμμεριστούμε την ενόχληση της ΑΔΕΔΥ, για το σημείο αυτό. Ο νοών νοείτω.

- τα σημεία περι αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων (σημείο 5 σελ.10, 2η παράγραφος σημείου 12 σελίδας 11).
    Η αναφορά του προοιμίου της έκθεσης στην αξιολόγηση μοιάζει, σε πρώτη προσέγγιση, ουδέτερη. Ωστόσο, δεν προοιωνίζεται αγαθούς σκοπούς η αναπαραγωγή στερεοτυπικών απόψεων του τύπου "Η συντριπτική µερίδα της κοινής γνώµης εκφράζει την άποψη ότι η ∆ηµόσια ∆ιοίκηση είναι ο µεγάλος ασθενής", άποψη "µε την οποία σε µεγάλο βαθµό" αναφέρει ότι συντάσσεται ο Ρακιντζής (2η παράγραφος σελ.6), καθώς και η αναγωγή μεμονωμένων περιπτώσεων, όπως και ο ίδιος ο ΓΓΔΔ, δέχεται, σε κύρια αιτία κακοδιοίκησης, ("µη εκτέλεση του υπηρεσιακού καθήκοντος από κάποιους υπαλλήλους, ενίοτε λόγω µακροχρόνιας αδιαφορίας, ή ευθυνοφοβίας").

Άλλο αν στην ουσία δεν μπορούμε να μιλάμε εκ των πραγμάτων για αντικειμενικές αξιολογήσεις, τουλάχιστον στα υψηλότερα επίπεδα, στον βαθμο που το Δημόσιο παραμένει
εργαλείο προώθησης κομματικών και οικονομικών συμφερόντων, διαπλοκής και, τελικά, μέρος ενός συστήματος εκμεταλλευτικού και εχθρικού απέναντι στους εργαζόμενους.

Ας δώσουμε όμως προσοχή και στην 3η παράγραφο του σημείου 12 στη σελ.11, όπου ο Ρακιντζής γράφει για τον "θεσµό των συστατικών επιστολών", οι οποίες προτείνει να χρησιμοποιούνται "σε συνδυασµό µε την συνέντευξη, για την κατάληψη των, µη πολιτικών, δηµοσίων θέσεων ευθύνης". Είναι κάτι που το επαναλαμβάνει σε εκθέσεις τουλάχιστον από την εποχή Ραγκούση (2008). Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται εδώ κάποιος περαιτέρω σχολιασμός.