Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Ο μεγάλος νικητής των εκλογών


Αναδημοσιεύουμε ενότητα άρθρου σχετικά με τον αδιαφιλονίκητο νικητή των εκλογών.  Αυτόν που με τη νίκη του επιτρέπει στους υπόλοιπους να πανηγυρίζουν βαυκαλιζόμενοι και να συνεχίζουν την αυτιστική πορεία τους εν μέσω μιας κοινωνίας που ασφυκτιά, μη βρίσκοντας πραγματικό αντίκρυσμα αντιπροσώπευσης στο πολιτικό σύστημα.

Από το news247.gr :
Αν αναζητήσουμε τον μεγάλο νικητή, καλό είναι να τον ψάξουμε πέρα από τους πολιτικούς αρχηγούς και τα κόμματα.  Ο νικητής έχει όνομα.  Λέγεται

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Οι γκρίζες ζώνες της «μαύρης» εργασίας

"Η αδήλωτη εργασία με τις δεκάδες αποχρώσεις της είναι εδώ και δύσκολα θα φύγει, αν δεν αλλάξει όχι μόνο η συνήθεια, αλλά και η ταξική συνείδηση – ειδικά όσο τα συνδικάτα παίζουν τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, είτε με την ανοχή είτε με τη συνενοχή τους στη διαιώνιση μορφών αδήλωτης εργασίας."

Αναδημοσιεύουμε άρθρο, όλο και πιο επίκαιρο, για την αδήλωτη εργασία.  Οι τελευταίες στατιστικές δείχνουν πάντως ότι υποχώρησε στις αρχές του 2015.  Είναι πράγματι έτσι; Δείτε παρακάτω...
 
Συντάκτης: Αφροδίτη Τζιαντζή   

Mπορεί να ψηφίστηκαν τα πρώτα υφεσιακά μέτρα του 3ου Μνημονίου, μπορεί ο νόμος για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων να παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες κατ’ απαίτηση της τρόικας –που μετονομάστηκε για λίγο σε θεσμούς, για να ξαναγίνει τρόικα– όμως υπάρχει περιθώριο ελιγμών στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, την πάταξη της φοροδιαφυγής, τη δικαιότερη ανακατανομή των βαρών. Αυτά περίπου υποστηρίζουν όσοι υπερασπίζονται –εκόντες άκοντες– τη συμφωνία με τους δανειστές ως το μικρότερο κακό, αποτέλεσμα εκβιασμού μεν, καλύτερο από το Grexit δε.

Στις θετικές μεταρρυθμίσεις που μπορούν να προχωρήσουν ανεξαρτήτως μνημονίων, καθώς θεωρητικά είναι ζητούμενο και από τους δανειστές, συνήθως περιλαμβάνεται και η δέσμευση για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής.

Στα χρόνια των μνημονίων το φαινόμενο της ανασφάλιστης εργασίας κορυφώθηκε, φτάνοντας στα τέλη του 2013 στο 40,5% (σύμφωνα με επίσημους ελέγχους της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης-ΕΥΠΕΑ), με την ομοσπονδία εργαζομένων ΙΚΑ (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ), να υπολογίζει ότι κάθε χρόνο τα ταμεία χάνουν 6 δισ. ευρώ από την εισφορο-αποφυγή και εισφορο-απαλλαγή.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας, η αδήλωτη εργασία στην Ελλάδα κυμαίνεται στο 25%, ενώ παλαιότερη έρευνα του ΣΕΠΕ υπολογίζει ότι μεσοσταθμικά η αδήλωτη εργασία κινείται πάνω από 30%, με υψηλότερα ποσοστά σε κλάδους εποχικής απασχόλησης. Ωστόσο, οι τελευταίες στατιστικές δείχνουν την αδήλωτη εργασία να υποχωρεί στις αρχές του 2015, με τους πρόσφατα δημοσιοποιημένους ελέγχους του επιχειρησιακού σχεδίου «Αρτεμις» να την υπολογίζουν στο 14,4%.

Είναι θέμα ορισμού

Πόσο, όμως, ανταποκρίνονται αυτά τα ποσοστά στην πραγματικότητα και πόσο η συγκράτηση της αδήλωτης εργασίας είναι τεχνητή; Σύμφωνα με τον ειδικό γραμματέα του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, Αποστόλη Καψάλη, τα σχετικά χαμηλά καταγεγραμμένα ποσοστά οφείλονται εν μέρει στον ανεπαρκή ορισμό της αδήλωτης εργασίας, που δεν περιλαμβάνει μορφές, μερικώς ή πλημμελώς δηλωμένης εργασίας.

«Στην Ελλάδα ταυτίζουμε την αδήλωτη με την πλήρως ανασφάλιστη εργασία. Στην πραγματικότητα, όμως, η αδήλωτη εργασία μπορεί να περιλαμβάνει πάρα πολλές εκδοχές: Να δηλώνεται άλλη ειδικότητα από αυτή που πρέπει, άλλες ώρες απασχόλησης από τις πραγματικές, ψευδο-αυτοαπασχόληση, δηλαδή μπλοκάκι αντί για σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, λάθος ταμείο κ.ά. Η αδήλωτη εργασία είναι ένα τεράστιο φάσμα, που δεν το έχουμε προσδιορίσει για να το μετρήσουμε».

Πρακτικά, αυτό που κατάφεραν τα τσουχτερά πρόστιμα για την αδήλωτη εργασία (10.550 ευρώ για κάθε ανασφάλιστο εργαζόμενο άνω των 25 ετών), είναι η πλήρως ανασφάλιστη εργασία να εμφανίζει μείωση, όμως ταυτόχρονα αυξάνονται άλλες μορφές παραβατικότητας, όπως η κατάχρηση ελαστικών μορφών απασχόλησης, οι παράνομες τροποποιήσεις ωραρίων, η εικονική εκ περιτροπής εργασία κ.λπ., ενώ ταυτόχρονα εκτοξεύεται και μένει στο απυρόβλητο η απλήρωτη εργασία, με 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενους να έχουν να πληρωθούν έως και 15 μήνες και όλο και περισσότερες εταιρείες να κινούνται στην γκρίζα ζώνη μεταξύ εγκατάλειψης και πτώχευσης.

«Ποτέ άλλοτε στην Ιστορία της χώρας δεν είχαν ληφθεί τόσα πολλά μέτρα για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και ποτέ άλλοτε το μέγεθος αυτής δεν βρίσκονταν στα σημερινά δυσθεώρητα ύψη, με τάσεις μάλιστα αυξητικές». Με αυτή τη φράση ξεκινάει η πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη για την Αδήλωτη Εργασία στην Ελλάδα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, στην οποία καταγράφονται και αξιολογούνται τα μέτρα καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας που εφαρμόστηκαν από το 2010 ώς το 2014:

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

"KILL THE POOR"

 Η κατάσταση στη χώρα μας (δείτε πχ εδώ -ελληνικά & αγγλικά -μια απέριττη καίρια ανάλυση), αλλά και λίγο πιο πέρα από τα σύνορά μας (διαβάστε εδώ και εδώ), ξαναφέρνει στον νου ένα κλασσικό πανκ τραγούδι του 1980. Για διαφορετικούς λόγους, που όμως συγκλίνουν τελικά σε κοινές αιτίες.  Με στίχους κυνικά απλούς και αληθινούς οι Dead Kennedys αποτυπώνουν διαχρονικά μια πραγματικότητα που μας επιφυλάσσεται, όλο και πιο ζοφερή, εις υγείαν των υπανθρώπων, εντός και εκτός συνόρων, οι οποίοι για κάποιες "ανεξήγητες" αιτίες έχουν συνδέσει την ευμάρειά τους με την εξαθλίωση ή εξόντωση των υπόλοιπων. 

Kill the Poor, λοιπόν 
"...The sun beams down on a brand new day
No more welfare tax to pay
Unsightly slums gone up in flashing light
Jobless millions whisked away
At last we have more room to play
All systems go to kill the poor tonight
..."

(όπου "neutron bomb" βαλτε ό,τι ταιριάζει ανάλογα με την περίσταση - πχ μνημόνια, δημοσιονομικές προσαρμογες, για εμάς, πόλεμος και τρομοκρατία στις χώρες γύρω μας κλπ)


Αναζητούνται τρόποι αντιστροφής αυτής της πραγματικότητας.   Μήπως πάψουμε να είμαστε