Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Η επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου με βάση διατάξεις που έχουν ψηφιστεί από το 2006

Η επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου (βλ. το πολυδιαφημιζόμενο "παράλληλο πρόγραμμα") πραγματοποιείται και με θεσμοθέτηση μέτρων που ισχύουν στην ελληνική έννομη τάξη ήδη από το 2006!
Άγνοια; Παραπληροφόρηση;  Προχειρότητα;  Ή λαϊκίστικη και αλαζονική αδιαφορία, που περιλαμβάνει όλα τα προηγούμενα;
Πρόκειται για το άρθρο 19 του ν.4368/2016, με τίτλο "Ένταξη τρίτεκνων οικογενειών στο ν.2643/1998", που περιλαμβάνεται στην ενότητα Β' (Ρυθμίσεις Υπουργείου Εσωτερικών κλπ.).

Δηλαδή, όχι μόνο θεσπίστηκε μέτρο που ισχύει εδώ και 10 χρόνια (βλ. άρθρο 1 παρ. 4α του ν.3454/2006), αλλά θεμοθετήθηκε και από αναρμόδιο Υπουργείο (χμμμ... κάποιοι υποκρινόντουσαν, πριν γίνουν η σημερινή κυβέρνηση, οργή για τις κάκιστες πρακτικές νομοθέτησης των προηγούμενων στη σκυταλοδρομία).

Φυσικά, η απάτη δεν σταματά σε αυτό το χαρακτηριστικό μεν, αλλά όχι μοναδικό παράδειγμα.  Ας διαβάσουμε ενδεικτικά εδώ.
 
Πηγή: enikos.gr,  efsyn.gr

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ

Μια ταινία μικρού μήκους για τον αδιόρατο κλοιό ελέγχου μας που ίσως και να μην είναι παραμύθι γραφικών, για τον κίνδυνο απόσπασης προσωπικών μας δεδομένων και, κυρίως, για την ελευθερία που νομίζουμε ότι έχουμε. Προς προβληματισμό και "επαναπρογραμματισμό" μας.

Αφορμή για την ταινία στάθηκε η προωθούμενη κάρτα του πολίτη (δείτε εδώ, αλλά και εδώ για τα ενδιαφέροντα αποτελέσματα από τη σχετική "διαβούλευση").  Ας μην είναι πάντως αιτία εφησυχασμού το ότι αυτοί που προς το παρόν αντιδρούν προέρχονται κυρίως από θρησκευτικούς ή συνομωσιολογικούς κύκλους.

Για να έχουμε εμπρός μας την ευρύτερη εικόνα, θυμίζουμε και τη μη σχετική, επιφανειακά, ανάρτησή μας  για τη Διατλαντική Συμφωνία TTIP.
 – Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Στέγη Γραμμάτων και τεχνών, Ελεύθερο Σχέδιο
– Βραβείο Κοινού – Στέγη Γραμμάτων και τεχνών, Ελεύθερο Σχέδιο
– Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – micro μ Festival
  Σκηνοθεσία: Αντώνης Σωτηρόπουλος. 
  Σενάριο: Βασίλης Σιγάλας, Αντώνης Σωτηρόπουλος.
  Πρωταγωνιστές: Γιώργος Χρανιώτης, Σπύρος Μπιμπίλας.


Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Το δράμα των προσφύγων, το ξεμπρόστιασμα των δήθεν ιδεωδών της Ε.Ένωσης και η ανθρωπιά μας





Δεν χρειάζονται πολλά λογύδρια, σύνοδοι κορυφής, αναλύσεις, για να δοκιμαστούν τα παραπάνω.  Ιστορίες σαν του μικρού προσφυγόπουλου του βίντεο, αρκούν.


Πώς μπορούμε όμως, εδώ στην Ελλάδα, να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες;
 
Μπορούμε να τους προσφέρουμε ασφάλεια, εργασία, στέγη;  
Αν όχι, μπορούμε να τους βοηθήσουμε να περάσουν τα σύνορα και να πάνε στις χώρες που επιθυμούν;  
(σχετικά άρθρα εδώ, αλλά και εδώ)

Οτιδήποτε άλλο δεν είναι βοήθεια για τους πρόσφυγες. Είναι απάτη και εκμετάλλευση ή, ακόμα και συγκεκαλυμμένη, υποκριτική, ρατσιστική συμπεριφορά.

Πηγές: UnicefπιτσιρίκοςΣπάρτακος
  

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016

Συντάξεις ευθανασίας;

 Δεν ξεχνάμε όσους εγκλημάτησαν εις βάρος μας και εις βάρος όλων των επόμενων γενεών


Τι λέει η κυβέρνηση για αυτά που προωθεί με τον τίτλο "ασφαλιστική μεταρρύθμιση":
Ας δούμε εδώ.

Βασικά και απτά αποτελέσματα αυτών των "μεταρρυθμίσεων", όπως τα αποτυπώνει αναλογιστική μελέτη: 
Μια σύνοψη υπάρχει εδώ.

Υπάρχει όμως εναλλακτική λύση από τον καιάδα για τους άτυχους πρώην εργαζόμενους;   Το ΕΒΕΑ (Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών) έχει δημοσιοποιήσει μελέτη (αυτήν εδώ) ως  "μια πρόταση νέας αρχής, καθώς περιγράφει ένα τελείως νέο σύστημα που θα μπορούσε να αναβαπτίσει την αξιοπιστία του ασφαλιστικού συστήματος και να χτίσει από την αρχή σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ασφαλισμένους του".

Και οι λόγοι;  Ποιοι παράγοντες συνέδραμαν για να καταλήξουμε στη σημερινή τραγωδία; Δεν είναι πάντως μόνο  οι λόγοι που, με επιλεκτική μνήμη, παραθέτει εδώ ο καθόλα αξιοσέβαστος κ. Γιαννίτσης. 
Να ξέρουμε όλοι και κανείς μας να μην παραμυθιαστεί ποτέ και βάλει στην άκρη, ως ελάσσονες, τους ακόλουθους βασικούς λόγους, όπως καταγράφονται πχ σε πρόσφατο άρθρο 
Διαβάστε το.  Μια περιεκτική και ουσιαστική παρουσίαση του εγκλήματος εις βάρος μας.
Η λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από το 1950 έως το 2012 ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.logiosermis.net/2015/11/1950-2012.html


Πηγές:  Left.gr, Antikry.gr, Acci.gr, Ζούγκλα, Λόγιος Ερμής 

Όπως τόνισε ο κ. Μίχαλος, η μελέτη αυτή αποτελεί μια πρόταση νέας αρχής, καθώς περιγράφει ένα τελείως νέο σύστημα που θα μπορούσε να αναβαπτίσει την αξιοπιστία του ασφαλιστικού συστήματος και να χτίσει από την αρχή σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ασφαλισμένους του. Για να πετύχει αυτό όμως, πρέπει να ενσωματωθεί οργανικά σε μια αναπτυξιακή πρόταση, δηλαδή, να βοηθήσει την ανταγωνιστικότητα και να επιταχύνει την ανάκαμψη. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, όλα τα μέτρα για την επίλυση του ασφαλιστικού που προτείνονταν ή νομοθετούνταν είχαν αποσπασματικό χαρακτήρα, που δεν μπορούσαν να δώσουν ριζικές λύσεις, ενώ παρέπεμπαν σε πρακτικές παρελθουσών δεκαετιών. Η προσέγγιση που παρουσιάζει σήμερα το ΕΒΕΑ δεν εστιάζει μόνο στον κοινωνικό ρόλο των συντάξεων αλλά δίνει

www.dikaiologitika.gr
περιγράφει ένα τελείως νέο σύστημα που θα μπορούσε να αναβαπτίσει την αξιοπιστία του ασφαλιστικού συστήματος και να χτίσει από την αρχή σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ασφαλισμένους του.

www.dikaiologitika.gr
περιγράφει ένα τελείως νέο σύστημα που θα μπορούσε να αναβαπτίσει την αξιοπιστία του ασφαλιστικού συστήματος και να χτίσει από την αρχή σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ασφαλισμένους του.

www.dikaiologitika.gr
περιγράφει ένα τελείως νέο σύστημα που θα μπορούσε να αναβαπτίσει την αξιοπιστία του ασφαλιστικού συστήματος και να χτίσει από την αρχή σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ασφαλισμένους του

www.dikaiologitika.gr
περιγράφει ένα τελείως νέο σύστημα που θα μπορούσε να αναβαπτίσει την αξιοπιστία του ασφαλιστικού συστήματος και να χτίσει από την αρχή σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ασφαλισμένους του

www.dikaiologitika.gr

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

"Και μια πινελιά από έναν κουραστικό και ανούσιο «συνδικαλιστή» ”

Δημοσιεύουμε κείμενο του συναδέλφου Ν. Μποσινάκου, μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων Υπουργείου Εργασίας με την Αυτόνομη Ριζοσπαστική Συνεργασία Υπαλλήλων.  Όπως επισημαίνεται στην εισαγωγή του κειμένου που απέστειλε προς στην Ανοικτή Συνέλευση Υπαλλήλων, αφορμή για τη σύνταξη του κειμένου στάθηκε η πρόσφατη ενημερωτική συνέλευση ενόψει της απεργίας της 4ης Φλεβάρη, αλλά κυρίως η επιστολή του συναδέλφου Βλάση Σωτηρόπουλου και το εισαγωγικό σχόλιο στην σχετική ανάρτηση του ιστολογίου της Ανοικτής Συνέλευσης Υπαλλήλων.

Αναμένουμε τις απόψεις και άλλων συναδέλφων για αυτό το κεντρικό ζήτημα.  Ο ουσιαστικός διάλογος, είναι ένα πράγμα όχι και τόσο κοινό στα μέρη μας.   Είναι όμως το πρώτο απαραίτητο βήμα ενάντια στις παθογένειες που δυναμιτίζουν κάθε σκέψη ή κίνηση για να ξεφύγουμε από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό των εχθρών των εργαζομένων - με τα διάφορα προσωπεία που αυτοί υιοθετούν ανά συγκυρία ("δεξιά", "αριστερά", "εκσυγχρονιστικά" ή "εθνικοπατριωτικά").

Από τη μεριά μας, δηλώνουμε πάντα πιστοί στις αρχές μας (τις υπενθυμίζουμε εδώ), έτοιμοι να δρούμε και να προκαλούμε δράσεις σύμφωνα με αυτές.  Σε αυτό το πνεύμα εξάλλου εντάσσεται και η  παρέμβασή μας ως Ανοικτή Συνέλευση, στην πρόσφατη "ενημερωτική Γενική Συνέλευση".  Επιδιώκοντας τη συνέχεια και συνέπεια των αντιδράσεών μας, πέρα από μια ωραία μέρα απεργίας, προτείναμε την εξέταση της δυνατότητας κλεισίματος των χώρων εργασίας, τη δημιουργία μόνιμων εστιών αγώνα.  Κάτι που φυσικά εξαρτάται από τη δυναμική των δικών μας αντιδράσεων, αλλιώς θα παραμείνει μια γραφική φαντασίωση... 

Μην μας διαφεύγει, από κανέναν εργαζόμενο στο υπουργείο μας.  Όλα αυτά τα μέτρα που προωθούνται με την τελευταία ατζέντα των ντόπιων "κυβερνώντων" και των υπερεθνικών κουαρτέτων, αφορούν τον πυρήνα όσων ασχολούμαστε: τα εργασιακά, το δικαίωμα σε ένα αληθινό σύστημα κοινωνικής ασφάλειας, τις αξιοπρεπείς συντάξεις, την αξιοπρεπή εργασία.

---
Ακολουθεί το κείμενο του συναδέλφου:


"Με αφορμή την πρόσφατη ενημερωτική συνέλευση ενόψει της απεργίας της 4ης Φλεβάρη, αλλά κυρίως την επιστολή του συναδέλφου Βλάση Σωτηρόπουλου και το εισαγωγικό σχόλιο στην σχετική ανάρτηση του blog της ΑΣΥ, κάποια δικά μου σχόλια-παρατηρήσεις:

1. Οι ενημερωτικές Γενικές Συνελεύσεις γίνονται αφενός για παροχή ενημέρωσης από πλευράς ΔΣ προς τα μέλη σχετικά τα τρέχοντα θέματα και αφετέρου προκειμένου να υπάρξει διατύπωση απόψεων-προτάσεων-παρατηρήσεων από τα μέλη του Συλλόγου προς τα εκλεγμένα ΔΣ σχετικά με το τι πρέπει να γίνει...Τους λόγους για τους οποίους ελάχιστοι πλην των “συνδικαλιστών” παρευρίσκονται και κυρίως συμμετέχουν με τοποθετήσεις σε αυτές τις συνελεύσεις, ας τους αναλογιστούμε όλοι ατομικά...

2. Οι ενημερωτικές συνελεύσεις είναι για τον χώρο μας “ένα προχώρημα”.Θυμίζω ότι έως το 2010-2011 η λέξη και μόνο “Συνέλευση” προκαλούσε σε κάποιους αλλεργία. Ήταν η Ανοικτή Συνέλευση Υπαλλήλων και κάποιοι ελάχιστοι ρομαντικοί-γραφικοί που οργάνωναν ανοικτές συνελεύσεις στην Αγησιλάου ή στο ισόγειο της Πειραιώς αυτοί που ουσιαστικά “επέβαλαν” έστω υπό μορφή ενημερωτικών συνελεύσεων (το γνωστό πρόβλημα εκπροσώπησης της Περιφέρειας, γαρ...) να υπάρχει ένα βήμα διαλόγου μεταξύ ΔΣ και μελών.

3.Υπενθυμίζω ότι ανά πάσα στιγμή με τις υπογραφές του 1/30 των μελών του Συλλόγου μπορεί να πραγματοποιηθεί Έκτακτη Γενική Συνέλευση με αποφασιστική αρμοδιότητα. Αυτό έχει πραγματοποιηθεί στο πρόσφατο παρελθόν (2010) αναγκάζοντας το ΔΣ να προχωρήσει στην Γενική Συνέλευση. Άλλη μια φορά ξεκίνησε η διαδικασία συλλογής υπογραφών, η οποία προκάλεσε επίσης Έκτακτη Γενική Συνελευση.

Η κριτική τόσο του Συναδέλφου Βλάση Σωτηρόπουλου, όσο και της ΑΣΥ υπονοεί ότι υπάρχουν δύο διακριτες ομάδες συμφερόντων στο Υπουργείο. Οι “συνδικαλιστές των παρατάξεων” (προφανώς εννοεί όλων των παρατάξεων, χωρίς διαφοροποίηση) και τα απλά ταπεινά μέλη του Συλλόγου.

Θα μιλήσω προσωπικά, αλλά θεωρώ ότι εκφράζω το σύνολο όσων συναπαρτίσαμε την Αυτόνομη Ριζοσπαστική Συνεργασία Υπαλλήλων. Δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας κάτι ξεχωριστό, δεν ζούμε σε “συνδικαλιστικούς γυάλινους πύργους”, δεν είμαστε ούτε επιθυμούμε να γίνουμε “επαγγελματίες” συνδικαλιστές. Είμαστε μάχιμοι εργαζόμενοι πρώτα από όλα. Δίνουμε το υστέρημα του χρόνου μας στην υπόθεση των κοινών και ζητάμε πάντα και με όποιο τρόπο μπορούμε την συμμετοχή και συνεργασία όλων των συναδέλφων, ανεξαρτήτως ιδεολογικών, πολιτικών, κομματικών τοποθετήσεων.

Η ανούσια “διαμάχη των παρατάξεων” βρίσκει έδαφος να εκφράζεται σε κάθε ευκαιρία (από τις συνεδριάσεις των ΔΣ, στις συνελεύσεις αλλά και στα συλλαλητήρια) γιατί απλώς λείπει τραγικά η συμμετοχή φρέσκων ανθρώπων, νέων ιδεών και πρωτότυπων προτάσεων όπως αυτές του συναδέλφου Σωτηρόπουλου.

Γιατί αυτές δεν διατυπώνονται όπως και όπου πρέπει;
Γιατί, με μετρημένες

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016

"2 ΠΙΝΕΛΙΕΣ (Αναφορικά με την συνέλευση της 2/2/2016)"

Αναδημοσιεύουμε επιστολή του συναδέλφου Βλάση Σωτηρόπουλου, που απηύθυνε προς όλους μας ως μέλη του Συλλόγου μας, με αφορμή την αυριανή απεργία,  σχετικά με τους τρόπους πάλης απέναντι στη διαρκή επίθεση που δέχεται κάθε εργαζόμενος σε αυτήν τη χώρα, είτε με κυβερνήσεις πράσινο-μπλε είτε με φαιο-ροζ.

Εμείς από τη μεριά μας, οφείλουμε να θυμίζουμε ότι ένας βασικός λόγος δραστηριοποίησής μας ως Ανοικτή Συνέλευση είναι και θα είναι ακριβώς το (γνήσιο) ξεπέρασμα αγκυλώσεων κομματικών και κοντόφθαλμα ιδεολογικών.  Μας κρατάει ακόμα ενεργούς η ελπίδα πως μπορούμε να έχουμε έναν συνδικαλισμό μακριά από κόμματα και μικροσυμφέροντα, με μόνο στόχο την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας (δονκιχωτισμοί; το άμεσο μέλλον θα δείξει).  

Αναμένουμε λοιπόν γνώμες, αλλά κυρίως έμπρακτες πρωτοβουλίες για να ξεκολλήσουμε από το τέλμα έναν δικαίως (έχοντας ζήσει τη μέχρι τώρα εικόνα του) συκοφαντημένο συνδικαλισμό.  

Σίγουρα, πάντως, δεν πρέπει να προσφέρουμε "κολυμπήθρες του Σιλωάμ" σε ανθρώπους και παρατάξεις υπεύθυνες για την τωρινή κατάντια.  Και, φυσικά, τα νέα ονόματα παρατάξεων και οι νέοι τρόποι εμπλοκής στη συνδικαλιστική σκηνή δεν πρέπει να προσφέρουν ασυλία σε παρηκμασμένες πρακτικές, που αποζητούν να παραμείνουν κυρίαρχες μπαίνοντας από το παράθυρο.

Διαβάστε την επιστολή που ακολουθεί.  Είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε, είναι απείρως καλύτερος αυτό ο τρόπος διαβούλευσής μας από τις στεντόρειες φωνές των κομματικών εκπροσώπων - ανούσιες και γραφικές μεν αλλά ταυτόχρονα επικίνδυνες.  Τόσο για την ακοή μας όσο και για το μέλλον του αγώνα μας που ακόμα, στην ουσία, δεν έχουμε δώσει...
-----------

Αθήνα 2, Φεβρουαρίου 2016
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Αναφορικά με την συνέλευση της 2/2/2016, ως απλό και ταπεινό  μέλος του συλλόγου Υπουργείου Εργασίας έχω να σχολιάσω ή καλύτερα να προσθέσω δυο πινελιές.
Όταν είδα αρχικά τον λίγο κόσμο, στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, αλλά στεναχωρήθηκα περισσότερο όταν άρχισαν οι τοποθετήσεις των παρατάξεων. Τότε συνειδητοποίησα ότι σύμφωνα με την εξέλιξη ήμασταν μάλλον πάρα πολλοί.

Συνάδελφοι μαζευτήκαμε για να δούμε τον τρόπο δράσης για ένα τόσο σοβαρό θέμα, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που μας αφορά άμεσα και που όλοι νομίζω συμφωνούμε ότι μας διαλύει οικονομικά, ηθικά κλπ.

Μου είναι λοιπόν  αδιάφορο χρονικά,  αν φταίνε οι πολιτικές του παρελθόντος (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) για το σημερινό χάλι. Μου είναι αδιάφορο αν σήμερα η ΑΡΣΥ που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ (όπως ακούστηκε), του κάνει πλάτες ή όχι. Μου είναι αδιάφορο αν αυτοί που σήμερα κυβερνούν και θίγουν την ασφάλιση είναι δεξιοί, αριστεροί ή ότι άλλο θέλετε. Μου είναι αδιάφορο αν κάποιοι των παρατάξεων ήταν με το ΟΧΙ ή με το ΝΑΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα. Μου είναι αδιάφορο αν το ΠΑΜΕ κατεβάζει περισσότερο ή λιγότερο κόσμο στις διαμαρτυρίες. Μου είναι αδιάφορη κάθε κομματική γραμμή στον συνδικαλιστικό χώρο. Μου είναι αδιάφορες αυτές οι συζητήσεις,  χρονικά τουλάχιστον, όταν εκκρεμεί ένα τόσο σοβαρό θέμα.   Γι’ αυτό και έφυγα και θα φεύγω από κάθε τέτοιου είδους συνέλευση.   Σας βαρέθηκα έτσι συνάδελφοι. Και τι εννοώ χρονικά;

Εννοώ ότι μπορούμε να κάνουμε μια άλλη συνέλευση – συζήτηση, εν ευθέτω χρόνω, και να τοποθετηθούν οι παρατάξεις όπως σήμερα, να βγάλουν τα εσώψυχά τους, να τοποθετηθούν τα απλά μέλη «οι απλοί θνητοί», έχουν και αυτοί πολλά και γνήσια να πουν. Τότε θα πετύχει το πάρτυ και θα το πούμε «πάρτυ εκκαθάρισης» και σίγουρα θα ‘χουμε πολλά και να πούμε και να ακούσουμε. Και θα βγούμε και πεντακάθαροι. ΟΧΙ όμως τώρα.

Σήμερα μας καίει το ασφαλιστικό και εκεί δώστε την προσοχή σας παρακαλώ.
  • ·         Είναι αρκετή μια μέρα και 2 μέρες απεργία;
  • ·         Για ποια συμμετοχή μιλάμε;
  • ·         Δεν βλέπετε πόσοι ήρθαν στη συνέλευση;
  • ·         Οικονομικά πόσοι μπορούν να σταθούν όρθιοι;
Πρέπει να μιλήσουμε και για άλλους τρόπους πάλης συνάδελφοι, πιο εμφατικούς με περισσότερη φαντασία, αποφασιστικότητα, μαχητικότητα και πάνω απ’ όλα ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ.
Κάθε μέρα

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

"Τους έχω βαρεθεί"

Τους έχουμε πράγματι βαρεθεί όλους αυτούς;  Έχουμε βαρεθεί να είμαστε και εμείς κάπως έτσι;  


Στίχοι: Δημοσθένης Κούρτοβικ & Wolf Biermann, Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος, Τραγούδι: Μαρία Δημητριάδη
"Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους Ευρωπαίους, τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δε γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Νεα μείωση κατώτατου μισθού και πλήρης απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων;

Οι απαιτήσεις του ΔΝΤ στις "διαπραγματεύσεις" με την ελληνική κυβέρνηση.  

Οι αντιδράσεις μας θα καθορίσουν αν θα περάσει η νέα προωθούμενη επιδείνωση στις εργασιακές συνθήκες

Μετά τις πληροφορίες για απαίτηση μείωσης 15% σε όλες τις συντάξεις, αλλά και τις φήμες για ανάγκη νέων μέτρων πολλών δισ. ευρώ, το Ταμείο βάζει τώρα στο στόχαστρο και τους μισθούς, κρατώντας μονότονα για τον εαυτό του τον ρόλο του "κακού".

Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της εφημερίδας "Αγορά", άλλη μια «βόμβα», η απαίτηση για περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού των 586 ευρώ, ρίχνεται από το ΔΝΤ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με βασικό επιχείρημα ότι, λόγω της μείωσης των μέσων μισθών, το ύψος του κατώτατου αποτελεί πλέον αντικίνητρο για έναν εργοδότη.   


Για την απαίτηση αυτή, το ΔΝΤ έχει ήδη προειδοποιήσει δύο φορές και μάλιστα τον περασμένο Νοέμβριο προσδιόριζε σε μελέτη του -την επίβλεψη της οποίας είχε ο Πολ Τόμσεν- την επιπλέον μείωση στους μισθούς κατά 2%, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου ο ακαθάριστος ελάχιστος μισθός μειώθηκε το 2015 σε σχέση με το 2008 κατά 14%.

Στο τρίτο μνημόνιο, ο κατώτατος μισθός ορίζεται σήμερα για τους υπαλλήλους άνω των 25 ετών  στα 586,08 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες άνω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα 26,18 ευρώ. Για τους υπαλλήλους κάτω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίζεται στα 510,95 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες κάτω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα 22,83 ευρώ.

Παράλληλα, στελέχη του Ταμείου αναφέρουν ότι, λόγω της μεγάλης καθυστέρησης στην έναρξη των διαπραγματεύσεων και της χρονικής σύμπτωσης πρώτης και δεύτερης αξιολόγησης, πρέπει να συζητηθούν τώρα και τα εργασιακά ζητήματα. Στο συγκεκριμένο πλαίσιο, το ΔΝΤ εμμένει στην άποψή του για πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων -ισχυριζόμενο ότι θα ενισχυθεί ο ανταγωνισμός-, στην αλλαγή στις συλλογικές συμβάσεις, στον απεργιακό νόμο και στο δικαίωμα της εργοδοτικής πλευράς για ανταπεργία.  

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το ΔΝΤ απαιτεί τα ...αυτονόητα, δεδομένου του μη σκισίματος των μνημονίων.  Δηλαδή, απαιτεί