Δημοσιεύουμε κείμενο συναδέλφου. Το ιστολόγιο είναι ανοικτό σε παρόμοια κείμενα, συναδέλφων ή μη, τα οποία μπορείτε να στέλνετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: asy.yeka@gmail.com
"Οι απόψεις των ανώνυμων συγγραφέων/σχολιαστών, ή όσων δημοσιεύουν επώνυμα κείμενα με όνομα διαφορετικό της διαχείρισης του ιστολογίου (transistor69), δεν εκφράζουν αναγκαστικά τις απόψεις του ιστολογίου της ΑΣΥ. Αυτές διαμορφώνονται αφού συζητηθούν και συμφωνηθούν στις συνελεύσεις μας ή με άλλες συλλογικές διαδικασίες (π.χ. ανταλλαγή ηλ.μηνυμάτων) και φέρουν την υπογραφή Α.Σ.Υ."
του Νίκου Μποσινάκου
Θα αναρωτιέστε αν ο τίτλος είναι κάποια παλιά γαλλική παροιμία, απόσταγμα λαϊκής σοφίας γενιών και γενιών γαλάτικης παράδοσης. Θα σας γελάσω, δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω όμως ότι ταιριάζει απόλυτα στο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Ξέρετε, το κούρεμα (haircut) είναι έκφραση της αργκό των οικονομολόγων. Στη σύγχρονη, οργουελιανή γλώσσα, χρησιμοποιείται το αρκτικόλεξο P.S.I (Private Sector Involvement). Όλες αυτές οι λέξεις χρησιμοποιούνται τεχνηέντως εδώ και καιρό για να αποκρύψουν ένα απλό πραγματικό γεγονός. Την χρεοκοπία του ελληνικού κράτους.
Η χρεοκοπία δεν είναι απαραίτητα κακή. Η μάλλον δεν είναι το απόλυτο κακό. Η έκταση των επώδυνων συνεπειών της εξαρτάται από πολλές παραμέτρους.
Α) Από το χρονικό σημείο στο οποίο ομολογείται. Όσο πιο νωρίτερα, τόσο καλύτερα. Αν κάποιος δει ότι δε τα βγάζει πέρα, είναι καλύτερα να πει μια και έξω στους δανειστές του πώς δεν πρόκειται να πάρουν πίσω όλα τους τα λεφτά, παρά να καμώνεται ότι δε τρέχει τίποτε και να συνεχίζει να ξεπληρώνει στο ακέραιο χρέη που αναπόφευκτα θα «κουρευτούν». Συνεπώς, η κατά δύο χρόνια αργοπορία συνειδητοποίησης της αναγκαιότητας του ελληνικού κουρέματος μαρτυρά στην καλύτερη περίπτωση τραγικά λάθος εκτίμηση από την πολιτική ηγεσία
Β) Από το βάθος του κουρέματος. Όσο περισσότερο μειωθεί το χρέος, τόσο μικρότερες θα είναι οι επώδυνες συνέπειες του. Δεν ξέρω αν θυμάμαι καλά, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν πολυπίεσαν για αύξηση του ποσοστού του κουρέματος. Βασικά, ότι έλεγαν οι Γερμανοί ήταν εντολή και για τους δικούς μας.
Γ) Από τα μελλοντικά εισοδήματα του δανειζόμενου. Όσο καλύτερες είναι οι προοπτικές ανάπτυξης και αύξησης των εισοδημάτων του δανειζόμενου, τόσο πιθανότερη είναι η εξυπηρέτηση του εναπομείναντος χρέους. Στην περίπτωση μας, ο ρυθμός ανάπτυξης το τελευταίο τρίμηνο του 2011 ήταν -7,5%! Με τα μνημονιακά μέτρα που όλοι νιώθουμε στο πετσί μας, χρειάζεται όχι οικονομικό θαύμα, αλλά επέμβαση του Κυρίου, για να επιτευχθεί ανάπτυξη ικανή να χρηματοδοτήσει ακόμη και το κουρεμένο χρέος. Εξάλλου μη ξεχνάμε ότι για να ξεπληρώσουμε το κουρεμένο χρέος, λάβαμε νέο δάνειο. Ουσιαστικά, αντικαταστήσαμε χρέος προς ιδιωτικούς φορείς (Τράπεζες, επενδυτικά κεφάλαια και ασφαλιστικά Ταμεία) με χρέος προς επίσημους Φορείς (Κράτη-Μέλη, ΔΝΤ και ΕΚΤ).
Είναι προφανές ότι η δική μας μη ομολογημένη χρεοκοπία, δεν είναι μια καλή χρεοκοπία. Οι συνέπειες της αναμένονται ιδιαίτερα οδυνηρές για τον ελληνικό λαό που καλείται να χρηματοδοτήσει αποκλειστικά με το μειούμενο εισόδημά του, ιδιωτικά και δημόσια αγαθά. Θα πείτε, βέβαια, ότι και οι ομολογιούχοι έχασαν! Κι όμως, οι περισσότεροι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων στις 12.3.2012 είχαν αγοράσει τα ομόλογα τους σε χαμηλότερη τιμή από το 47% της αρχικής αξίας, στο οποίο αντάλλαξαν. Άρα κέρδισαν! Αλλά και όσοι έχασαν, ήταν ενήμεροι για το πιστωτικό ρίσκο που είχαν αναλάβει ως επενδυτές. Οι μόνοι πραγματικά χαμένοι από το PSI είναι οι Έλληνες ασφαλισμένοι που είδαν τις οικονομίες τους να κουρεύονται, αφού τα Ασφαλιστικά Ταμεία αντιμετωπίστηκαν ως κερδοσκόποι επενδυτές.
Και φυσικά ο Έλληνας φορολογούμενος που δεν ήταν ενήμερος για το ρίσκο να ζει σε αυτή τη χώρα και τώρα νιώθει σίγουρα σαν τον μελλοθάνατο που τον κουρεύουν πριν την γκιλοτίνα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου