“Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο…” του Υπουργείου Υγείας

Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση της Ομάδας "Αριστοτέλους 17" στο Υπουργείου Υγείας (και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ;).  Μήπως να ισχύουν τα αντίστοιχα και για τους δικούς μας χώρους;  .... Λέτε να έχουμε και μεις ανάγκη για έναν άλλο συνδικαλισμό, μια άλλη εργασιακή και συνδικαλιστική ηθική;   Που θα οδηγήσει, σε αυτές τις μέρες Αρμαγεδδώνα που κτυπάνε ήδη την πόρτα μας, σε συσπείρωση όλων των εργαζομένων, αλληλλεγγύη και αγώνα διαρκή και στοχευμένο, όπως μας καλούν οι συνάδελφοί μας στο Υπουργείο Υγείας, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπουργείο Ανάπτυξης και αλλού.  Σε πείσμα της πολύ χρήσιμης για κάποιους αδράνειας των συνδικαλιστικών ηγεσιών όλων των επιπέδων.  

 

Ποιος ξέρει...  Όταν θα είμαστε σίγουροι όλοι μας ότι πέρασε η εποχή των εντολέων και των εν λευκώ εντολοδόχων, των βοσκών και των προβάτων, τότε θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα για να απαντήσουμε στην παραπάνω απορία, για να αμυνθούμε και να αντεπιτεθούμε.  

Α, να μην το ξεχάσουμε, η ΑΔΕΔΥ κήρυξε στάση εργασίας  στις 29 Μαρτίου  για την υποβάθμιση των παροχών υγείας.

 ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ

• Τα εκκαθαριστικά της μισθοδοσίας μας αποτυπώνουν ζοφερά το οικονομικό μας αδιέξοδο.
• Η αξιολόγηση και το νέο πειθαρχικό με τις εξοντωτικές ποινές του, θα αποτελέσουν μέσα χειραγώγησης και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω μειώσεις προσωπικού και αποδοχών.
• Μέχρι το τέλος του 2012 θα απολυθεί το 3% των δημόσιων υπαλλήλων και μέχρι το 2015 θα απολυθούν 150.000 εργαζόμενοι.
• Η διοίκηση του υπουργείου εισηγείται στην πολιτική ηγεσία την κατάργηση 200 οργανικών θέσεων (ΟΧΙ κενών), ενώ ολόκληρα τμήματα του υπουργείου υποκαθίστανται από ιδιώτες.
• Η Δημόσια Υγεία καταρρέει και το Κοινωνικό Κράτος καταλύεται.
• Τα δημόσια νοσοκομεία είναι πια τραγικά υποστελεχωμένα και με επικίνδυνες ελλείψεις σε υλικά.
• Η Πρόνοια ξηλώνεται απ’ το Υπουργείο & τα προνοιακά Ιδρύματα απειλούνται με κλείσιμο & εκποίηση.
• Οι δομές ψυχικής υγείας κλείνουν η μία μετά την άλλη.
• Χιλιάδες εργαζόμενοι απολύονται και χιλιάδες ασθενείς πετιούνται στο δρόμο.
• Τα ναρκωτικά, ο αλκοολισμός και οι ψυχικές ασθένειες βρίσκονται σε πρωτοφανή αύξηση.
• Ολοένα και αυξάνονται οι άστεγοι καθώς και αυτοί που ζουν στα όρια της φτώχειας.
• Η καταστολή στους δρόμους, τους εργασιακούς και τους κοινωνικούς χώρους γίνεται πιο βίαιη από ποτέ.
• Καταλύεται η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, το σύνταγμα και κάθε έννοια νομιμότητας.
• Το πολιτικό σύστημα -αν και υπεύθυνο για όλα τα παραπάνω- οργανώνει φιέστες, δίνει λεφτά σε ημέτερους, και διαχειρίζεται τη χρεοκοπία του με αλλαγές ηγεσιών σε ξοφλημένα κόμματα.
• Τα πλοκάμια της διαπλοκής του χρεοκοπημένου καθεστώτος δεν έχουν κοπεί από τα συνδικάτα μας.

Όταν οι ζωές μας κλέβονται από τα χέρια μας, χρειάζεται ενημέρωση, αλληλεγγύη, συσπείρωση των εργαζομένων, εγρήγορση και αγώνας διαρκής και στοχευμένος. Ο ρόλος των συνδικαλιστικών ηγεσιών είναι να λειτουργήσουν ως ασπίδα προστασίας ενάντια στη διαφθορά και στο μέτωπο κυβέρνησης–τρόικας–κεφαλαίου, παρακινώντας τους εργαζομένους, βοηθώντας τους αδύναμους, οργανώνοντας τις κινητοποιήσεις.

Κι ενώ τώρα περισσότερο από ποτέ είναι κρίσιμος ο ρόλος του, το Δ.Σ. δεν έκανε πράξη τις δεσμεύσεις & αποφάσεις που πάρθηκαν στη συνέλευση της 1/3/2012 για συντονισμό και συσπείρωση του αγώνα σε συνεργασία με άλλους φορείς, τη στιγμή που τα καλέσματα για συντονισμό έρχονταν το ένα μετά το άλλο:

• Ο Συντονισμός Φορέων της Υγείας κάλεσε όλους τους συλλόγους σε συντονιστικές συναντήσεις 3 φορές από την προηγούμενη συνέλευση. Κανένα μέλος του Δ.Σ. δεν παραβρέθηκε σε καμία από αυτές.
• Η Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό στο Δημόσιο κάλεσε σε εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στις 2/3. Πήραν μέρος Δ.Σ. και εργαζόμενοι από όλο το δημόσιο τομέα. Κανένα μέλος του Δ.Σ. δεν παραβρέθηκε.
• Ο Σύλλογος εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού κάλεσε σε συνάντηση για συντονισμό στις 7/3. Κανένα μέλος του Δ.Σ. δεν παραβρέθηκε.
• Ο Σύλλογος εργαζομένων του Υπουργείου Ανάπτυξης κάλεσε σε συντονισμό στις 12/3. Κανένα μέλος του Δ.Σ. δεν παραβρέθηκε.

Όταν η ΑΔΕΔΥ εμφανίζεται πολύ κατώτερη των περιστάσεων, ο μόνος δρόμος είναι ο συντονισμός με άλλα σωματεία βάσης. Και όταν αυτός ο δρόμος αγνοείται από το Δ.Σ., τότε υπάρχει ζήτημα αποτελεσματικής ηγεσίας.

Επίσης, το Δ.Σ. όφειλε, σύμφωνα με την απόφασή της Γ.Σ. και το καταστατικό, να πραγματοποιήσει νέα Συνέλευση εντός 8 ημερών. Με πρόσχημα την μη απαρτία, άφησε να περάσουν 3 βδομάδες απραξίας και ελλιπούς ενημέρωσης. Το Δ.Σ. κατηγορεί τους εργαζομένους για αδιαφορία και απάθεια. Την ίδια στιγμή  δεν ενημερώνει κανέναν για όσα κρίσιμα συμβαίνουν και δεν υποστηρίζει τον ενεργό ρόλο των μελών.  Αντιθέτως, απομακρύνει τους συναδέλφους από τις Συνελεύσεις και τις συλλογικές διαδικασίες, επιδιδόμενο σε λασπολογία και μικροκομματικούς διαξιφισμούς.

Όταν η φτώχεια και οι απολύσεις μας χτυπούν την πόρτα, όταν το αντικείμενο της δουλειάς μας συρρικνώνεται, όταν διακυβεύονται τόσο σημαντικά δικαιώματά μας, αλλά και η ίδια η επιβίωσή μας, τότε χρειαζόμαστε έναν άλλο συνδικαλισμό. Μια ηγεσία Συλλόγου ικανή να επιτελέσει το ρόλο που εμείς της αναθέσαμε, χωρίς να εξυπηρετεί συντεχνιακά συμφέροντα. Χρειαζόμαστε μια άλλη εργασιακή και συνδικαλιστική ηθική.

Η Ομάδα του «Αριστοτέλους 17»

aristotelous17.wordpress.com