«Επίορκος» λόγω ...αντιδικίας

Πηγή: oaednews.blogspot.com

Μια παθιασμένη με τη δουλειά της νηπιαγωγός από τη Μυτιλήνη, η Δέσποινα Κομνηνού, σύζυγος του βουλευτή της Ν.Δ. Παύλου Βογιατζή, είναι το πρώτο «θύμα» του νόμου 4093/2012 που αφορά τους «επίορκους» του δημόσιου τομέα. Αιτία μια δικαστική εκκρεμότητα που την αφορά και έχει να κάνει με την αντιδικία της με εργολάβο οικοδομών από τον οποίο αγόρασε το σπίτι που μένει με την οικογένειά της. 

Συγκεκριμένα διώκεται ποινικά για αστική διαφορά με το συγκεκριμένο εργολάβο ο οποίος και τη μήνυσε. Η δίωξη εις βάρος της δεν έχει τελεσιδικήσει και βέβαια καμία σχέση δεν έχει με την υπηρεσιακή της ιδιότητα, αλλά και ούτε έχει εξεταστεί απ' το αρμόδιο Πειθαρχικό Συμβούλιο το οποίο ούτε έχει προγραμματιστεί για το αμέσως επόμενο διάστημα συνεδρίασή του. Ετσι από χθες, και για άγνωστο χρονικό διάστημα, η κ. Κομνηνού τέθηκε απ' το υπουργείο Παιδείας σε αργία. 

«Αυτοδίκαιη αργία» 

Ιδιαίτερη σημασία έχει η παρέμβαση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου «Μίλτος Κουντουράς» που εγγράφως ζήτησε απ' τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ) τη στήριξή της, όπως και τη διεκδίκηση απόσυρσης του παράλογου θεσμικού πλαισίου που αδίκως και για άσχετες υποθέσεις απ' την εκπαιδευτική διαδικασία οδηγεί σε έξοδο απ' την εκπαίδευση «ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς», όπως χαρακτηρίζει ο Σύλλογος την κ. Κομνηνού. 

«Σύμφωνα όμως με το Νόμο 4093/2012, η παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο για "παράνομο οικονομικό όφελος" συνεπάγεται "αυτοδίκαιη αργία" (αργία στο πλαίσιο της πειθαρχικής και ποινικής διαδικασίας). Με τον τρόπο αυτό επιβάλλεται ποινή πριν από την οριστική καταδίκη και επομένως παραβιάζεται κατάφωρα το τεκμήριο της αθωότητας, η θεμελιώδης ποινική αρχή που κατοχυρώνεται τόσο από το εσωτερικό δίκαιο όσο και από το κοινοτικό δίκαιο», σημειώνουν η πρόεδρος Καίτη Στρατάκη και ο γραμματέας του Συλλόγου Ανέστης Καμμένος, στο έγγραφό τους προς τη ΔΟΕ. 

Με ανακοίνωσή της χθες η κ. Κομνηνού τονίζει: «Είμαι νηπιαγωγός, εργάζομαι 25 χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση, οι δικοί μου άνθρωποι γνωρίζουν ότι αγαπάω ιδιαίτερα τη δουλειά μου και ουδέποτε έχω προκαλέσει προβλήματα με στάσεις ή συμπεριφορές, σε όποιον εργασιακό χώρο κι αν εργάστηκα μέχρι και σήμερα (σ.σ. χθες) που τέθηκα σε αργία. Γιατί; Εκλεψα ή έβλαψα το Δημόσιο μέσω της εργασίας μου σε αυτό; Δεν έκανα καλά τη δουλειά μου στο σχολείο ως νηπιαγωγός; Ή μήπως κακοποίησα με οποιονδήποτε τρόπο κάποιο από τα μικρά νήπια της τάξης μου; Οχι, για τίποτα από αυτά που θα επέβαλλαν ίσως την απομάκρυνση ενός εκπαιδευτικού από το σχολείο του. Αλλά γιατί το ζεύγος (σ.σ. ανέφερε το όνομα του εργολάβου και της συζύγου του) με κατηγόρησε και με μήνυσε ότι τους εξαπάτησα! (...) Ζητώ την προστασία της πολιτείας, αλλά και της τοπικής κοινωνίας από την εκδικητική τους μανία». 

Του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ