Ας μιλήσουμε για επίορκους κύριε Σαμαρά...

Δημοσιεύουμε κείμενο του συναδέλφου Νίκου Μποσινάκου. Το ιστολόγιο είναι ανοικτό σε παρόμοια κείμενα, συναδέλφων ή μη, τα οποία μπορείτε να στέλνετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: asy.yeka@gmail.com

  "Οι απόψεις των ανώνυμων συγγραφέων/σχολιαστών, ή όσων δημοσιεύουν επώνυμα κείμενα με όνομα διαφορετικό της διαχείρισης του ιστολογίου (transistor69),  δεν εκφράζουν αναγκαστικά τις απόψεις του ιστολογίου της ΑΣΥ. Αυτές διαμορφώνονται αφού συζητηθούν και συμφωνηθούν στις συνελεύσεις μας ή με άλλες συλλογικές διαδικασίες (π.χ. ανταλλαγή ηλ.μηνυμάτων) και φέρουν την υπογραφή Α.Σ.Υ."

Ας μιλήσουμε για επίορκους κύριε Σαμαρά...

Η “καραμέλα” των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων καλά κρατεί. Κυβέρνηση, κανάλια και οργανικοί διανοούμενοι διαμορφώνουν έντεχνα την διαβόητη Κοινή Γνώμη: «Απολύστε τους επίορκους. Πετάξτε στο δρόμο τους διεφθαρμένους Δημοσίους Υπαλλήλους».

Δεν μπαίνω στη λογική υπεράσπισης της "συντεχνίας" μου. Θεωρώ μάταιο να επιχειρηματολογήσω για το αυτονόητο της αναγκαιότητας πάταξης της διαφθοράς στο Δημόσιο, χωρίς ενοχοποίηση των πάντων. Οποιοσδήποτε μπορεί ακόμη να χρησιμοποιήσει το-έστω και λίγο, έστω και αδρανοποιημένο από το MEGA- μυαλό του μπορεί να αναλογιστεί ότι όπως παντού, έτσι και στον Δημόσιο Τομέα υπάρχει διαφθορά. Απλώς κάνεις ποτέ μέχρι τώρα δεν έδωσε ονοματεπώνυμο σε αυτήν την διαφθορά. Στον ιδιωτικό Τομέα, είναι συνήθως προς το συμφέρον του ιδιοκτήτη ή του διευθυντή μιας επιχείρησης να τιμωρήσει τον διεφθαρμένο υπάλληλο. Στο Δημόσιο, δυστυχώς ούτε ο ιδιοκτήτης (δηλαδή οι πολίτες, για να μην ξεχνάμε σε ποιον ανήκει το Δημόσιο), ούτε ο Δ/ντης (δηλαδή η εκάστοτε πολιτική ηγεσία) ενδιαφέρθηκε να φωτίσει τα σκοτεινά σημεία. Το αντίθετο: Οι περισσότεροι προτίμησαν και κέρδισαν από το σκοτάδι που επικράτησε παντού και τις συναλλαγές που αυτό διευκολύνει.

Είναι άλλο, ωστόσο, αυτή η διαπίστωση και άλλο η γενικευμένη σπίλωση του Δημοσιοϋπαλληλικού κόσμου, με προφανή σκοπό την δικαιολόγηση εμφανώς παράνομων και αντισυνταγματικών απολύσεων.


Με ποιο δικαίωμα, η διαχρονική απροθυμία των πολιτικών ηγεσιών να τιμωρήσει τους διεφθαρμένους, βολεμένους, κοπανατζήδες γίνεται η αφορμή να ισοπεδωθούν δικαιώματα και κατακτήσεις που αποτελούν θεμέλια του νομικού μας πολιτισμού;

Με ποιο δικαίωμα καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας και στήνονται στον τοίχο της διαθεσιμότητας, της χλεύης και της οικονομικής εξόντωσης, υπάλληλοι που απλώς θα ενοχλήσουν συμφέροντα και θα διωχθούν γιατί κάνουν με τυπική αυστηρότητα τη δουλειά τους;

Με ποιο δικαίωμα τίθεται αυτοδίκαια κάποιος σε αργία απλώς και μόνο με την παραπομπή του σε Πειθαρχικό Συμβούλιο, η οποία παρεμπιπτόντως μπορεί να γίνει με μια απλή απόφαση Υπουργού;

Με ποια όπλα, σε τελικά ανάλυση θα μπορέσει ο “ενοχλητικός” για την ηγεσία υπάλληλος να αναχαιτίσει την ενδεχόμενη πίεση κάθε Υπουργού ή παράγοντα που θα απειλεί με το παραμικρό με ...αυτοδίκαιη αργία;

Η κουβέντα για τους επίορκους είναι υποκριτική και επικίνδυνη. Γίνεται για να μετακυλιστούν οι τεράστιες ευθύνες μιας μεγάλης παρέας πολιτικών, παραγόντων και μεγαλοστελεχών που χρόνια τώρα λυμαίνονται εξουσία, χρήμα και κυρίως την εμπιστοσύνη του πολίτη. Μιας κλίκας που πούλησε επί τριάντα χρόνια θέσεις, αξιώματα, προνόμια, διορισμούς με αντίτιμο ψήφους και σιωπή...Σιωπή που δυστυχώς καταλήγει σε de facto συνενοχή στο έγκλημα που συντελείται στο ελληνικό Δημόσιο.

Αν θέλετε κύριε Σαμαρά να βρείτε τους πραγματικούς επίορκους, αυτούς που δεν τηρούν το Σύνταγμα και τους Νόμους , μην ...ξαμολάτε τους Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης να μετράνε δεκάλεπτα απουσίας στις κάρτες των υπαλλήλων. 
Κοιτάξτε λίγο στο κοντινό σας περιβάλλον, μιλήστε με συναδέλφους σας στην Κυβέρνηση και στη Βουλή. Ίσως έτσι επιτευχθεί ευκολότερα και ο αριθμητικός στόχος της Τρόικας για απολύσεις επιόρκων!