Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Τετάρτη πρωί, μετά την απεργία


Αναδημοσιεύουμε κείμενο συναδέλφου. Το ιστολόγιο είναι ανοικτό σε παρόμοια κείμενα, συναδέλφων ή μη, τα οποία μπορείτε να στέλνετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: asy.yeka@gmail.com 
"Οι απόψεις των ανώνυμων συγγραφέων/σχολιαστών, ή όσων δημοσιεύουν επώνυμα κείμενα με όνομα διαφορετικό της διαχείρισης του ιστολογίου (transistor69), δεν εκφράζουν αναγκαστικά τις απόψεις του ιστολογίου της ΑΣΥ. Αυτές διαμορφώνονται αφού συζητηθούν και συμφωνηθούν στις συνελεύσεις μας ή με άλλες συλλογικές διαδικασίες (π.χ. ανταλλαγή ηλ.μηνυμάτων) και φέρουν την υπογραφή Α.Σ.Υ."

ΟΚ, κάθεσαι τώρα στον υπολογιστή σου, κάνεις ένα διάλειμμα από τη δουλειά. Να δούμε τι γράφουν και τα παιδιά της Α.Σ.Υ. για την απεργία.
ΟΚ, χθες δεν απέργησες-το μεροκάματο είναι πιο πολύτιμο από ποτέ. Ή απέργησες και λες ότι έκανες το χρέος σου. Φυσικά, δε πήγες και στην πορεία, πώς να τη κοπανήσεις από τη δουλειά και που να τρέχεις μέσα στη βροχή. Ή πήγες και λες ότι έκανες το χρέος σου. Υπό βροχή, μάλιστα!
Αλλά, το πιστεύεις και σε όλες τις συζητήσεις δε παύεις να το λες ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, κάτι δε πάει καλά. Φταίει η τρόικα, οι Γερμανοί τύραννοι, η κυβέρνηση, η διασπασμένη Αριστερά, η καπιταλιστική Κρίση, η ελληνική τεμπελιά, η διαφθορά γενικώς και αορίστως, ο Πάγκαλος, ο Παπανδρέου (Ανδρέας ή Γιώργος), ο Καραμανλης (Κώστα-Κώστα), ο…,ο…. Πάντα κάποιος φταίει.
Το ίδιο θα πεις και τη Δευτέρα, όταν κάποιοι αποφασισμένοι και καλά μελετημένοι (μη σε ξεγελά ο Χρυσοχοιδης-ήξερε πολύ καλά, δε χρειαζόταν να διαβάσει τίποτε ακριβώς γι αυτό) προδότες, θα υπογράψουν το θάνατο σου. Και μετά, ζωντανός-νεκρός, φτηνή αναλώσιμη εργατική δύναμη, απλό ανταλλακτικό γρανάζι ενός παρακμασμένου βαλκανικού εργοστασίου, θα γκρινιάζεις και θα σιχτιρίζεις πάλι κάποιον άλλο.
Πότε θα καταλάβεις ότι η πραγματική δύναμη είσαι ΕΣΥ;
Πότε θα καταλάβεις ότι η αλλαγή που επιθυμείς θα συμβεί όταν κλείσεις τον υπολογιστή σου, αφήσεις το στυλό, φορέσεις το παλτό σου, πάρεις την ομπρέλα σου αν χρειάζεται, πάρεις τη φωνή σου, την οργή σου, και βγεις στο δρόμο;
Όταν πεις στο συνάδελφο σου, το γείτονα σου, να κάνει το ίδιο;
Ναι, το ξέρω λένε δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Εσύ, εγώ, ΕΜΕΙΣ είμαστε η εναλλακτική λύση.
Καθένας θα πει κάτι διαφορετικό, κάποιοι θα φωνάξουν απλώς! Όμως στο τέλος, με πολύ πόνο, μετά από μέρες δύσκολες, ίσως πιο δύσκολες από τη σημερινή, θα ακουστεί κάτι καινούριο, κάτι πραγματικά ελπιδοφόρο. Κάτι για το οποίο θα είσαι περήφανος, γιατί θα είναι ΚΑΙ δικό σου.
ΒΓΕΣ και ΜΙΛΑ επιτελούς λοιπόν.
Χθες κάποιοι για δικούς τους λόγους αποφάσισαν να απεργήσεις ως αντίδραση...
Σήμερα, αύριο και κάθε μέρα, μέχρι να σε ακούσουν αντέδρασε ΕΣΥ.
Με όποιον τρόπο νομίζεις καλύτερο… Με το δικό σου τρόπο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: