Μανιφέστο των πορειών αξιοπρέπειας στην Ισπανία

Δεν είναι σίγουρο αν όλοι μας πήραμε είδηση τα σχετικά με τις "πορείες αξιοπρέπειας" στην Ισπανία.  Ξένα & ελληνικά μμε δεν προέβαλαν τις θέσεις των διαδηλωτών, δεν ανέφεραν αριθμό συμμετεχόντων, Ισπανοί προύχοντες με κάθε ευκαιρία λοιδόρησαν και συκοφάντησαν,  η εστίαση της δημοσιότητας ήταν μόνο στα επεισόδια "κάποιων δεκάδων", δεν είπαν λέξη για τις πλαστικές σφαίρες της αστυνομίας και τους δεκάδες τραυματίες κ.λπ.   Τα αναμενόμενα δηλαδή.

Τι ήταν οι Πορείες Αξιοπρέπειας

Οι "Πορείες της Αξιοπρέπειας" ξεκίνησαν από διάφορα σημεία της ισπανικής επικράτειας και συνέκλιναν στις 21 και 22 Μαρτίου στο κέντρο της Μαδρίτης,   Οι δεκάδες αυτές πορείες χιλιάδων πεζοπόρων ενώθηκαν με ακόμα περισσότερους που ήλθαν με τρένα και χίλια πούλμαν, σχηματίζοντας έξι μεγάλες φάλαγγες οι οποίες πορεύτηκαν τελικά στο κέντρο της Μαδρίτης, με εκατοντάδες χιλιάδες Μαδριλένους να  επευφημούν στα πεζοδρόμια.

Το αρχικό κάλεσμα προήλθε από τις Λαϊκές Συνελεύσεις Γειτονιάς & τις Συνελεύσεις ενάντια στις εξώσεις και τις υποθήκες των τραπεζών και στη συνέχεια υποστηρίχθηκε από Συνδικάτα, Σωματεία Βάσης, Συνελεύσεις Εργαζομένων, Συνταξιούχων, Ανέργων.

Οι οργανωτές έκαναν λόγο για «πάνω από δυόμιση εκατομμύρια»! Άλλοι μίλησαν για «τη μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία της Ισπανικής Δημοκρατίας».  Ήταν πορείες "ενάντια στη λιτότητα, στην ανεργία, στη φτώχεια και στον αγριανθρωπισμό των νεοφιλελεύθερων πολιτικών".

Με αιτήματα και συνθήματα όπως «Όχι στη πληρωμή του χρέους», «ούτε μια περικοπή παραπάνω», «έξω οι κυβερνήσεις της Τρόϊκας», «ψωμί, δουλειά και στέγη για όλες και όλους».  Δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα τα ταξικά συνθήματα «άλλων εποχών», που επίμονα επαναλάμβανε το πλήθος, για «εργάτες», «εργατικούς αγώνες» και «εργατική τάξη».  Ή η απαίτηση των πολλών να αποφασίζουν αυτοί οι ίδιοι για τη τύχη τους προτάσσοντας όχι μόνο την άρνηση πληρωμής του χρέους αλλά και τον έλεγχο της νομιμότητάς του από τους «από κάτω».   

Άλλα βασικά αιτήματα αφορούσαν την προάσπιση των κοινών αγαθών, τη διεκδίκηση δημόσιων υπηρεσιών για όλους, την εναντίωση στην καταστολή των κινημάτων και στην περιστολή των ελευθεριών. 

Επικρίσεις
Από την άλλη, υπάρχει ο αντίλογος, από τα κομμουνιστικά κόμματα και όχι μόνο, ότι εδώ έχουμε ξανά μια προσπάθεια ρετουσαρίσματος, φτιασιδώματος του καπιταλιστικού συστήματος που μόνο αποπροσανατολιστικά μπορεί να λειτουργήσει στη δυναμική που πρέπει να δημιουργηθεί για πραγματική ανατροπή.  Αυτό το σύστημα, λένε όσοι στέκονται επικριτικά σε τέτοια μορφώματα, ούτε εξανθρωπίζεται, ούτε μπορεί να γίνει διαχειρίσιμο υπέρ των συμφερόντων του λαού.

Επίσης, το Συνδικάτο Εργατών της Ανδαλουσίας (SAT) ασκεί κριτική στο γεγονός ότι οι πορείες επιβλήθηκαν «από τα πάνω», η CNT τόνισε ότι δε συμφωνεί με εκλογικές ατζέντες κι ότι αποφάσισε «να στηρίξει χωρίς να καπελώσει», ενώ Συνελεύσεις του Κινήματος 15 Μάη αποφάσισαν να μη συμμετέχουν λόγω της απόπειρας χειραγώγησής τους από κόμματα.

Στο τέλος της ανάρτησης, δείτε την επικριτική στάση των "επίσημων" κομμουνιστών κομμάτων.  Δεν μπορούμε όμως να μην ξεχωρίσουμε, μεταξύ των άλλων που θίγονται στο άρθρο, το ότι το εν λόγω κίνημα οδηγεί σε "...μια απόλυτη διαστρέβλωση των φυσικών δομών και ηγεσιών που ιστορικά δημιούργησε το εργατικό λαϊκό κίνημα και που, στη βάση της αποδοχής των νέων μορφών και περιεχομένων που πρότειναν οι "Αγανακτισμένοι" (οριζόντιος χαρακτήρας, συμμετοχή των πολιτών)...κλπ"   Χωρίς σχόλια... 

Το μανιφέστο των πορειών αξιοπρέπειας 22Μ:  

Ας δούμε το "Μανιφέστο των πορειών αξιοπρέπειας", όπως δημοσιεύτηκε σε ελληνική απόδοση στον ίδιο τον ιστότοπο του ισπανικού κινήματος.   Δυστυχώς τόσο επίκαιρο και για εμάς.

" Το 2014 βρεθήκαμε σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, οριακή, έκτακτης ανάγκης για την κοινωνία, που μας καλεί να δώσουμε μια μαζική συλλογική απάντηση της εργατικής τάξης, των πολιτών και των λαών. Εκατομμύρια εργαζομένων βρίσκονται άνεργοι. Το να έχεις τα χέρια σου για να δουλέψεις, να έχεις ένα επάγγελμα, να έχεις διάθεση και δυνατότητα να εργαστείς χειρονακτικά ή πνευματικά και να μη βρίσκεις μια αξιοπρεπή εργασία είναι ταπεινωτικό. Γίνεται σπατάλη του συλλογικού ταλέντου μιας κοινωνίας και υποθηκεύεται επ’ αόριστον το μέλλον της. Δεν αξίζει στους εργαζόμενους αυτή η προσβολή της συλλογικής μας αξιοπρέπειας.

Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες έχασαν το σπίτι τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απάνθρωπο από το να γίνεται έξωση σε μια οικογένεια, μόνο για να τροφοδοτηθεί η ακόρεστη απληστία των ασυνείδητων τραπεζιτών. Τους τραπεζίτες αυτούς τροφοδοτούν τα κράτη υπηρέτες της τρόικας σε βάρος της εργατικής τάξης που γίνεται ολοένα και φτωχότερη και των πιο ανυπεράσπιστων ανθρώπων. Στο μεταξύ, οι εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι το δράμα της μαζικής ανεργίας, σφίγγουν τα λουριά με τη μείωση των μισθών, και τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας όσων ακόμα έχουν δουλειά. Οι εργαζόμενοι αυτοί, μπροστά στη δύσκολη κατάσταση , δεν μπορούν ούτε να αμφισβητήσουν το ρόλο τους των απλών θυμάτων εκμετάλλευσης του κεφαλαίου.

Το σύστημα προσπαθεί να μας υποχρεώσει να δείχνουμε ευγνωμοσύνη στους επιχειρηματίες τους οποίους μετατρέπει σε ευεργέτες της κοινωνίας. Είναι ώρα να μοιραστούμε την εργασία και τον πλούτο, και οι εργαζόμενοι να μπορούν να αισθάνονται κύριοι του μέλλοντός τους.

Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ .

Και ο αντίλογος, από στέλεχος του "ΚΚ των Λαών της Ισπανίας", εδώ

Πηγή: tvxs.gr, Ράδιο Ένταση, 22 de Marzo Marchas de la dignidad, Ριζοσπάστης