Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 12/2/2013
Οι εργαζόμενοι συγκεντρώνουν κεφάλαιο κίνησης για να προχωρήσουν στην πρωτογενή παραγωγή και να βγάζουν μεροκάματο
Της Αφροδίτης Τζιαντζή
Αυτοδιαχείριση των επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο. Συνδικαλισμός βάσης χωρίς ιερατεία. Ολες οι αποφάσεις στις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων. Εργάτες που δεν φωνάζουν «μπορούμε χωρίς αφεντικά», αλλά το κάνουν πράξη. Μοιάζει με σκηνή από ντοκιμαντέρ για το κίνημα κατειλημμένων εργοστασίων στην Αργεντινή ή με ευσεβή πόθο νοσταλγών των εργατικών συμβουλίων. Μόνο που το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής στη Θεσσαλονίκη, που επαναλειτουργεί σήμερα στα χέρια των εργαζομένων, που παραμένουν απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011, δεν ανήκει σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. Οι εργάτες που θα το δουλέψουν με όρους αυτοδιαχείρισης δεν έχουν βγει από σελίδες βιβλίων για την κρίση, ούτε από θεωρητικά φόρουμ για «έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός». Δεν έχουν την επίσημη στήριξη πολιτικών κομμάτων, ούτε την προβολή των ΜΜΕ. Είναι το ζωντανό παράδειγμα μιας άλλης πρότασης για την εργασία, που δεν είναι μόνον εφικτή αλλά υπαρκτή.
Σύμφωνα με τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ. ο υφυπουργός εργασίας Ν. Παναγιωτόπουλος είπε στις μεταξύ τους συναντήσεις ότι «είναι ώριμες οι συνθήκες για να περάσουν τα κλειστά εργοστάσια στα χέρια των εργαζομένων» και ότι θα επεξεργαστεί ένα αντίστοιχο πλαίσιο λειτουργίας. Μέχρι στιγμής πάντως το υπουργείο δεν έχει ικανοποιήσει κανένα από τα λογικά αιτήματα των εργαζομένων, που ζητάνε μεταξύ άλλων χρηματοδότηση μέσω του επιδόματος ανεργίας του ΟΑΕΔ και από ευρωπαϊκό πρόγραμμα επιδότησης ανέργων. Οσο το υπουργείο κωλυσιεργεί και τα περισσότερα ΜΜΕ κοιτάνε αλλού, οι εργαζόμενοι κάνουν το επόμενο βήμα, με σκοπό να συγκεντρώσουν κεφάλαιο κίνησης για να προχωρήσουν στην πρωτογενή παραγωγή και να βγάζουν μεροκάματο.
Ο πρόεδρος του σωματείου της ΒΙΟ.ΜΕ. Μάκης Αναγνώστου μιλάει στην «Εφ.Συν.» για την πρώτη μέρα στη δουλειά, χωρίς αφεντικά:
-Τι θα γίνει σήμερα;
Μπαίνουμε κανονικά μέσα στο εργοστάσιο και δουλεύουμε. Ανοίγουμε τα έτοιμα προϊόντα που έχουμε: κόλλες, καθαριστικά, υλικά οικοδομής κ.ά. Τα ελέγχουμε για να δούμε την ποιότητά τους. Τα κατάσχουμε ανάλογα με τις παραγγελίες που έχουμε και τα διαθέτουμε σε πλειστηριασμό, στα 2/3 της αρχικής τους τιμής. Δεν είναι μόνο προϊόντα για οικοδόμους και εργολάβους, αλλά και προϊόντα οικιακής χρήσης.
-Ποιοι έχουν δείξει ενδιαφέρον;
Κινηματικοί χώροι, μαγαζιά και μεμονωμένοι άνθρωποι, που είναι στο κίνημα και έχουν ένα μαγαζί ή είναι οικοδόμοι. Συνολικά μάς έχουν στηρίξει τα κοινωνικά κινήματα, οι συνελεύσεις γειτονιάς, πρωτοβάθμια σωματεία και συνδικαλιστές βάσης σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.
-Σήμερα θα δώσετε συνέντευξη Τύπου μπροστά στις πύλες του εργοστασίου. Πώς σας έχουν αντιμετωπίσει ώς τώρα τα ΜΜΕ;
Σαν να μην υπάρχουμε. Στο εξωτερικό έχουν γράψει περισσότερα για μας απ” ό,τι στην Ελλάδα. Η Αμερικανίδα συγγραφέας Μαρίνα Σιτρίν γράφει ένα βιβλίο για τις αντιστάσεις στην κρίση, στο οποίο η ΒΙΟ.ΜΕ. θα είναι ένα από τα βασικά θέματα. Και τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ δεν έχουν καν ασχοληθεί.
-Το επόμενο βήμα ποιο είναι;
Θα κάνουμε προσπάθειες για χρηματοδότηση από πολλές πλευρές. Εχουμε κάνει προτάσεις στο υπουργείο Εργασίας για τη λειτουργία της επιχείρησης από 65 άτομα. Ζητάμε να μας δοθούν προκαταβολικά τα επιδόματα ανεργίας μας για όσο διάστημα τα δικαιούμαστε και ένα πρόγραμμα επιδότησης ανέργων της Ε.Ε. που χρηματοδοτεί κάθε άνεργο που ανοίγει επιχείρηση με 23.000 ευρώ. Το άθροισμα των ποσών αγγίζει το 1,9 εκατ. και αρκεί για να ξεκινήσουμε την παραγωγή. Μέχρι τώρα το υπουργείο κωλυσιεργεί. Μέχρι να πάρουμε χρηματοδότηση θα προσπαθήσουμε να παράξουμε υλικά χαμηλού κόστους, που θα μπορούμε να φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι, και να βγάζουμε ένα βασικό μεροκάματο.
-Εχετε υπογράψει ένα συμφωνητικό. Τι προβλέπει;
Δεν θέλουμε να είναι κανείς ο ένας πάνω από τον άλλο και να μην προσπαθήσει να βγάλει κέρδος. Είμαστε όλοι ίσοι και συναποφασίζουμε μέσα από γενική συνέλευση. Το επόμενο στάδιο είναι να λειτουργήσουμε ως συνεργατική επιχείρηση, με νομική μορφή την οποία ακόμα διερευνούμε.
-Τι απαντάτε σε αυτούς που σας συγκρίνουν με την Αργεντινή;
Η απάντηση είναι προσωπική. Χωρίς να έχουμε καμία επαφή με το κίνημα στην Αργεντινή, απλώς μας έστειλαν από κάποια συλλογικότητα μεταφρασμένο ένα κείμενο που έχει βγάλει η Ζανόν (το εργοστάσιο πλακιδίων, που καταλήφθηκε στην κρίση του 2001 και λειτουργεί ώς σήμερα με εργατικό έλεγχο). Δεν το διάβασα επίτηδες για να μην επηρεαστώ. Μια μέρα από τις πολλές που φύλαγα βάρδια αποφάσισα επιτέλους να το διαβάσω. Ανατρίχιασα με τις ομοιότητες. Αυτά που απασχολούσαν εμάς στις συνελεύσεις μας, εκείνοι τα είχαν αντιμετωπίσει και λύσει πιο μπροστά. Οπως το κεφάλαιο είναι ίδιο παντού, έτσι και η εργατική τάξη είναι ίδια.
-Πότε θα μπορέσετε να περάσετε στην παραγωγή και πώς μπορεί κανείς να σας στηρίξει;
Θα εξαρτηθεί από τις παραγγελίες και το πόσο γρήγορα θα τελειώσουν τα προϊόντα. Εχουμε τηλέφωνα αναρτημένα στο διαδίκτυο. Και σύντομα θα έχουμε και σταθερό τηλέφωνο.
Οποιος θέλει μπορεί να παραγγείλει από την ιστοσελίδα μας:
http://biom-metal.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου