Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων στη MINERVA έξω από το Υπουργείο Εργασίας

Αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους εργαζόμενους 

στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και στη MINERVA 

Τα ψηφίσματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης … από μόνα τους δεν κοστίζουν τίποτα.  Δεν δίνουν από μόνα τους αυτό που στερούνται οι συνάνθρωποί μας, εργασία και αξιοπρεπή διαβίωση.  Όμως πρέπει να εκφράζουν την ΕΜΠΡΑΚΤΗ βούλησή μας για να «διεκδικήσουμε την ανατροπή των αντεργατικών και αντισυνταγματικών νόμων και θα επανακτήσουμε εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα αιώνων, που με αφορμή τη δημοσιονομική κρίση, στερείται η γενιά μας και οι επόμενες γενιές»,  «μέσα από τα Σωματεία μας, τους συλλογικούς φορείς μας, και με κάθε άλλο πρόσφορο τρόπο», όπως ήταν και το ψήφισμα της ΓΣ μας.  Σε αντίθετη περίπτωση, καταντούν μια αξιολύπητη «τζάμπα μαγκιά». 
   Ως Ανοικτή Συνέλευση Υπαλλήλων και σε συνέχεια του ψηφίσματος της ΓΣ 23/11/2012, θα θέσουμε στη συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου, την Τρίτη 5/2/2013, το ζήτημα των μορφών συμπαράστασης στην πράξη στους εργαζόμενους που αυτές τις ημέρες ήρθαν στο υπουργείο μας διεκδικώντας το δικαίωμά τους να ζήσουν.  Στους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Ελευσίνας (767  εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι από 6 έως 13 μήνες) και στη MINERVA.

Καλούμε όσους συναδέλφους συμμερίζονται τη θέση μας ότι τίποτα δεν χαρίζεται, ότι η ανατροπή των πολιτικών που μας εξαθλιώνουν θα είναι κοντά όταν όλοι οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κατανοήσουμε ότι πρέπει να προχωρήσουμε ενωμένοι και να μην παίζουμε το παιχνίδι του ωχαδελφισμού και των κοινωνικών αυτοματισμών, να στηρίξουν τις ενέργειές μας, εκφράζοντας την άποψή τους για το πώς μπορούμε να σταθούμε δίπλα στους  εργαζόμενους αυτούς

 

Την Παρασκευή 1/2/2013, οι εργαζόμενοι της επιχείρησης MINERVA Α.Ε. (εσώρουχα) κατέβηκαν από τη Θεσσαλονίκη για να διαμαρτυρηθούν έξω από το Υπουργείο Εργασίας σε μια ύστατη προσπάθεια να σώσουν τις δουλειές τους και να αποτραπεί το κλείσιμο της επιχείρησης.  Εκπρόσωποι των εργαζομένων συναντήθηκαν με τον υφυπουργό κ. Παναγιωτόπουλο.  Σύμφωνα με την πληροφόρηση που είχαμε, ο υφυπουργός δήλωσε τη δέσμευσή του για να ξαναβάλει το ζήτημα στο τραπέζι,  τονίζοντας όμως ότι αφορά πρωτίστως το Υπουργείο Οικονομικών. Μετά την συνάντηση οι εργαζόμενοι της MINERVA προχώρησαν σε πορεία προς το Υπουργείο Οικονομικών. 

Και για τον κλάδο της ένδυσης, η εικόνα είναι τραγική, με τις εταιρείες να εμφανίζονται μία στις δύο ζημιογόνες.  Η λαίλαπα της κρίσης, των μνημονίων και των εγχώριων υπηρετών τους δεν μπορούσε να αφήσει όρθιες ούτε αυτές τις επιχειρήσεις, ιδίως όσες απευθύνονται στην εγχώρια αγορά.  Από τον Ιούλιο του 2010 η εργοδοσία της MINERVA Α.Ε. έχει θέσει τους εργαζόμενους σε αναγκαστική εκ περιτροπής εργασία, 4 ημέρες την εβδομάδα.    Το προσωπικό της επιχείρησης έχει συρρικνωθεί σημαντικά. Τον Ιανουάριο απολύθηκαν άλλοι 12 εργαζόμενοι και έχει ανακοινωθεί η απόλυση 13 ακόμα μέσα στον Φεβρουάριο.

Πριν και από τη τωρινή συνάντηση με την πολιτική ηγεσία, το σωματείο εργατοϋπαλλήλων του εργοστασίου έχει ξαναθέσει τις ζοφερές εξελίξεις στην επιχείρηση με υπόμνημά του προς υπουργείο μας και τα άλλα  συναρμόδια υπουργεία, ήδη από τον Νοέμβριο του 2011.  Ενώ, όπως επισημαίνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, στην πρώτη τους επαφή τον Νοέμβριο του 2010 με τον τότε υφυπουργό Εργασίας, συνάντησαν πλήρη αδιαφορία για τα προβλήματά τους. 

Οι εργαζόμενοι ζητούν άμεσες και αποτελεσματικές δράσεις, ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ και όχι πυροσβεστικά εκ των υστέρων, όταν θα βρεθούν και αυτοί άνεργοι.  Κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και κύρια μέριμνα ενός υπουργείου που αποκαλείται «εργασίας».   

Αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική:  

(α) το υπουργείο προχώρησε, κατ΄εφαρμογή των μνημονίων, σε ένα πλαίσιο που ουσιαστικά δεν βάζει κανέναν φραγμό στις απολύσεις και πλήττει ιδίως όσους έχουν μεγάλη προϋπηρεσία στον ίδιο εργοδότη (αύξηση ορίων απολύσεων, μείωση του ανώτερου χρόνου ειδοποίησης για απόλυση και μείωση αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης)

(β) τα πολύ μεγάλα ποσοστά ανεργίας όχι μόνο στον κλάδο ένδυσης (πάνω από 20%), αλλά και σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, συνεχίζουν να αυξάνονται

(γ) τα νέα όρια συνταξιοδότησης επιβαρύνουν ιδιαίτερα τις γυναίκες με επιπλέον χρόνια εργασίας για να συνταξιοδοτηθούν (στη MINERVA πάνω από το 70% των εργαζομένων είναι γυναίκες)

Με αυτά τα δεδομένα, οι εργαζόμενοι στη MINERVA έχουν από καιρό ήδη καταθέσει την αγωνία τους και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν, ρωτώντας ήδη από το 2011 την πολιτική μας ηγεσία

-           Πού θα βρουν δουλειά σε αυτή τη δύσκολη οικονομική κατάσταση όσες απολυθούν;

-      Ποια λογική υπαγορεύει πολιτικές που τους οδηγεί στην ανεργία, ενώ τα ρούχα του ελληνικού στρατού και της αστυνομίας ράβονται στην Κίνα και την Τουρκία;

Θυμίζουν ξανά αυτό που ξεχνάμε πολλές φορές και μάλλον δεν αφορά τους κυβερνώντες: ότι πίσω από τα νούμερα που μετράνε για ανεργία, φτώχεια και ανέχεια βρίσκονται ανθρώπινα δράματα. Και θυμίζουν ότι η πολιτική μιας κυβέρνησης πρέπει να στοχεύει στην αξιοπρεπή διαβίωση των αδύνατων αυτής της κοινωνίας και όχι στην εξαθλίωση και τον αφανισμό τους.

Ως υπάλληλοι του υπουργείου Εργασίας, δεν μπορούμε, δεν πρέπει να μένουμε αμέτοχοι και ανενεργοί εμπρός σε όλη αυτή την κατάσταση. Στη Γενική Συνέλευσή μας τον Νοέμβριο του 2012 βγάλαμε ψήφισμα για τα εργασιακά μέτρα των μνημονίων.  Είναι γεγονός ότι σε αυτό το ψήφισμα (βλ. εδώ), από τη μια μεριά ουσιαστικά παραδεχόμαστε την αδυναμία μας να βοηθήσουμε έμπρακτα ως υπάλληλοι τους συνανθρώπους μας που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα και έχουν ριχτεί βορά στις όποιες διαθέσεις των εργοδοτών, αφού οι νόμοι ευνοούν πια κατάφωρα το ισχυρό μέρος της εργασιακής σχέσης.   Από την άλλη όμως, εκφράσαμε την αντίθεσή μας σε όλες αυτές τις πολιτικές που ισοπεδώνουν τον χώρο της εργασίας  και δηλώσαμε αλληλέγγυοι στον αγώνα τους για τα αυτονόητα, ως υπάλληλοι, αλλά κυρίως ως πολίτες και ως άνθρωποι. 

Τα ψηφίσματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης σαν το δικό μας, από μόνα τους, δεν κοστίζουν τίποτα.  Δεν δίνουν από μόνα τους αυτό που στερούνται οι συνάνθρωποί μας, εργασία και αξιοπρεπή διαβίωση.  Όμως πρέπει να εκφράζουν την ΕΜΠΡΑΚΤΗ βούλησή μας για να «διεκδικήσουμε την ανατροπή των αντεργατικών και αντισυνταγματικών νόμων και θα επανακτήσουμε εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα αιώνων, που με αφορμή τη δημοσιονομική κρίση, στερείται η γενιά μας και οι επόμενες γενιές»,  «μέσα από τα Σωματεία μας, τους συλλογικούς φορείς μας, και με κάθε άλλο πρόσφορο τρόπο», όπως ήταν και το ψήφισμα της ΓΣ μας.  Σε αντίθετη περίπτωση, καταντούν μια αξιολύπητη «τζάμπα μαγκιά». Έτσι, ως Ανοικτή Συνέλευση Υπαλλήλων και σε συνέχεια του ψηφίσματος της ΓΣ 23/11/2012, θα θέσουμε στη συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου, την Τρίτη 5/2/2013, το ζήτημα των μορφών συμπαράστασης στην πράξη στους εργαζόμενους που αυτές τις ημέρες ήρθαν στο υπουργείο μας διεκδικώντας το δικαίωμά τους να ζήσουν.  Στους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Ελευσίνας (767  εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι από 6 έως 13 μήνες) και στη MINERVA.. Καλούμε όσους συναδέλφους συμμερίζονται τη θέση μας ότι τίποτα δεν χαρίζεται, ότι η ανατροπή των πολιτικών που μας εξαθλιώνουν θα είναι κοντά όταν όλοι οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κατανοήσουμε ότι πρέπει να προχωρήσουμε ενωμένοι και να μην παίζουμε το παιχνίδι του ωχαδελφισμού και των κοινωνικών αυτοματισμών, να στηρίξουν αυτές τις ενέργειές μας, εκφράζοντας την άποψή τους για το πώς μπορούμε να σταθούμε δίπλα στους  εργαζόμενους αυτούς, στο περιορισμένο μέτρο των δυνατοτήτων που έχουμε πια