ΕΡΤ, ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15
ΙΟΥΝΙΟΥ
Οι δεκάδες συνδικαλιστές,
αντιπρόσωποι σωματείων και ομοσπονδιών
που ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του
διασωματειακού των ενώσεων των εργαζόμενων
στα ΜΜΕ, για κοινό συντονισμό του αγώνα,
ενάντια στην πράξη νομοθετικού
περιεχομένου που κλείνει την ΕΡΤ,
δηλώνουμε:
Είμαστε
στο πλευρό των εργαζόμενων της ΕΡΤ και
όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, στη μάχη
που δίνουν. Καταγγέλλουμε την έκδοση
απεργοσπαστικών φύλλων από εκδότες και
καναλάρχες με τη στήριξη μερίδας
«δημοσιογράφων» και είμαστε καθημερινά
στο πλευρό τους, στην περιφρούρησή της
ΕΡΤ, στα απλώματα της φωνής των εργαζόμενων
της ΕΡΤ, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε
γειτονιά.
Να μετατραπεί η ΕΡΤ
στη φωνή όλων των εργαζόμενων που
συγκρούονται τρία χρόνια τώρα με την
πολιτική της τρόικας, των μνημονίων,
του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Να ανοίξει τις
συχνότητές της σε όλο τον αγωνιζόμενο
λαό.
Διεκδικούμε:
- Κάτω τα χέρια από τη δημόσια ραδιο-τηλεόραση. Να μην παραδοθεί η ενημέρωση και ο πολιτισμός στον έλεγχο, στην εκμετάλλευση και την κερδοφορία των ιδιωτικών συμφερόντων και των καναλαρχών.
- Καμία απόλυση εργαζόμενου στην ΕΡΤ. Δεν θα περάσει ο εργασιακός μεσαίωνας και η θάλασσα ανεργίας που διαμορφώνουν σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα..
- Να μην περάσει το σχέδιο κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ για τη διάλυση του δημοσίου και την ιδιωτικοποίηση κάθε δημόσιας παροχής και υπηρεσίας.
- Δεν θα αφήσουμε να περάσουν οι χουντικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης με τον αιφνίδιο θάνατο της ΕΡΤ και των οργανισμών που ακολουθούν, που συμπληρώνουν τις επιστρατεύσεις, τα ΜΑΤ και την καταστολή.
Χαιρετίζουμε
τους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς που
ανταποκρίθηκαν την Πέμπτη 13 Ιουνίου
στο απεργιακό κάλεσμα και τις διαδηλώσεις
και απέδειξαν ότι ο αγώνας για τη σωτηρία
της ΕΡΤ είναι αγώνας όλης της εργατικής
τάξης.
Καλούμε
το λαό και τη νεολαία σε λαϊκό ξεσηκωμό.
Δεν θα πέσουν από μόνοι
τους αν δεν τους ανατρέψει ένα πλατύ
μαχητικό εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Τώρα είναι η ώρα της μεγάλης σύγκρουσης.
Τώρα είναι η στιγμή της ανατροπής.
Προχωράμε σε
αποφασιστική κλιμάκωση του απεργιακού
μετώπου και την οργάνωση του αγώνα για
:
ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
– ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ. – ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
- Προχωρούμε στην οργάνωση νέας 24ωρης πανεργατικής Γενικής Απεργίας την Τετάρτη 19 Ιουνίου, με αποφάσεις των σωματείων και Ομοσπονδιών. Απαιτούμε από ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Εργατικά Κέντρα να πάρουν απόφαση γι αυτό. Καλούμε κάθε εργασιακό χώρο να προχωρήσει σε απεργιακό πρόγραμμα και να διευρύνει το απεργιακό μέτωπο ΤΩΡΑ.
- Θέτουμε τα σωματεία μας στην υπηρεσία συντονισμού των χώρων για τη γενίκευση της σύγκρουσης.
- Οργανώνουμε τη Δευτέρα 17/6, κινητοποίηση στις 17:00 στο Συμβούλιο της Επικρατείας που συζητά την προσφυγή της ΠΟΣΠΕΡΤ ενάντια στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου.
- Προτείνουμε την πραγματοποίηση κεντρικού παλλαϊκού συλλαλητηρίου σε συντονισμό με τη Διασωματειακή Επιτροπή των ΜΜΕ.
Για την υλοποίηση των
παραπάνω δημιουργούμε δίκτυο ενημέρωσης
και συντονισμού ανοιχτό σε κάθε σωματείο,
με καθημερινή λειτουργία στο χώρο της
ΕΡΤ και προτείνουμε στη διασωματειακή
επιτροπή των ΜΜΕ τη δημιουργία
Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα στην
οποία είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλουμε.
9 σχόλια:
Απορία:
Εσείς οι "ανεξάρτητοι" σήμερα το απόγευμα που θα βρίσκεστε?
Στην Αγ.Παρασκευή με τις αγωνιζόμενες ταξικές δυνάμεις?
ή θα κατηφορίσετε στην συγκέντρωση του συστημικού νεοπασοκικού μορφώματος που χοντροκομένα προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει σε ψήφους τους αγώνες των εργαζομένων?
Κ.
Σε έχει φάει η αγωνία...
Προσωπικά, θα βρίσκομαι σπίτι μου και θα χαζεύω ΝΕΡΙΤ. Μουρούτης ολέ!
Στην Αγία Παρασκευή δεν ήταν γενικά οι αγωνιζόμενες ταξικές δυνάμεις αλλά οι δυνάμεις του νεοσυνδικαλιστικού μορφώματος του ΠΑΜΕ (λέγε με ΚΚΕ)...
Η οποία συγκέντρωση του ΠΑΜΕ ήταν διπλάσια απο αυτή του ...Ανδρέα Τσίπρα.
"μία συγκέντρωση κατώτερη των προσδοκιών πρόχειροι και ανεπίσημοι υπολογισμοί της Αστυνομίας, λίγη ώρα προτού ο κ. Τσίπρας ανέβει στο βήμα, έφεραν το συγκεντρωμένο πλήθος να γύρω στις 3.000 άτομα. Την ώρα πάντως που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξεκίνησε την ομιλία του, λίγο πριν τις 9 το βράδυ της Δευτέρας, το πλήθος υπολογιζόταν γύρω στις 5.000 - 6.000.
Ειδικότερα: η εξέδρα του ομιλητή είχε στηθεί στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος και το συγκεντρωμένο πλήθος γέμιζε τον χώρο από τις αρχές της οδού Φιλελλήνων και έως τις αρχές της οδού Σταδίου, ενώ η οδός Ερμού ήταν γεμάτη έως τη συμβολή της με την οδοό Νίκης.
Στις καθέτους τυου Συντάγματος, δεν υπήρχε ουσιαστικά πλήθος και οι δρόμοι μπροστά από την Μεγάλλη Βρετάννια και τα ταξιδιωτικά γραφεία και τις τράπεζες της απέναντι πλευράς, ήταν άδειοι.
Ευσεβείς πόθοι. Στην Αγ.Παρασκευή δεν ήταν μόνο οι αυτοαπακαλούμενες "ταξικές" δυνάμεις ή οποιοιδήποτε άλλοι "αγωνιστές", "οπορτουνιστές" ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλούνται ή λοιδωρούνται. Ήταν πολλοί περισσότεροι. Οk, δεν ήταν όσοι θα έπρεπε να είναι για αυτήν την περίσταση. Απλός κόσμος που στάθηκε αλληλέγγυος, που ασφυκτιά, που δεν ανέχεται να βλέπει ένα φασιστικό καθεστώς να θεριεύει γύρω του. Και που στην τελική, δεν γουστάρει το καπέλωμα από παρωχημένες, αυτιστικές και αρτηριοσκληρωτικές πολιτικές δυνάμεις.
Θα έπρεπε βέβαια να έχει σφυρηλατηθεί ήδη μια συνείδηση του κόσμου πέρα από συντεχνιακά αιτήματα, που να αγκαλιάζει όλους τους εργαζόμενους.
Δεν πρόλαβε να γίνει ακόμα δυστυχώς. Ας ελπίσουμε. Αλλά όλα αυτά είναι άλλη κουβέντα ή μάλλον είναι πέρα από κουβέντες του ιντερνετ. Καιρός επιτέλους για πράξεις και παραδειγματικές συμπεριφορές. Αν όχι τώρα πότε θα βγούμε από την αφασία μας;
Γ.Κ.
Να, λοιπόν, που το ΣτΕ έδωσε λύση βολική για όλους, ΕΚΤΟΣ από τους εργαζόμενους, που ζουν στο πετσί τους τι σημαίνει ταξικό κράτος - σύνταγμα και ταξική δικαιοσύνη. Το σήμα της ΕΡΤ θα επανέλθει, όπως ζητούσαν ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ, η αστική δημοκρατία θριάμβευσε, όπως ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που διαλύει φορείς του Δημοσίου, ζει και βασιλεύει και οι εργαζόμενοι πετιούνται κατά χιλιάδες στο δρόμο. Ώρα να βγουν συμπεράσματα σοβαρά και κρίσιμα για το μέλλον και το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων, που πρέπει από σήμερα να κλιμακωθούν
Αυτό το συμπέρασμα που βγάζω εγώ σίγουρα είναι ότι έννοιες όπως "αστική" δημοκρατία δεν μπορούν να υπάρχουν. Αλληλοαναιρούνται οι λέξεις.
Όταν λοιπόν λέμε δημοκρατία, εννοούμε δημοκρατία. Σκέτο. Με όλη την καθαρότητα του όρου της. Αν το συνειδητοποιούσαμε πόσο επαναστατικό είναι αυτό, ιδίως στις μέρες μας με τις οργουελικές χρήσεις των λέξεων, θα κάναμε ένα μεγάλο βήμα.
Για Λεύκιππο,
η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν υπάρχει "σκέτη" δημοκρατία. Από την ίδια της την καταγωγή ως έννοια παραπέμπει σε μια μορφή κράτους, άρα σε μια μορφή βίας τάξης πάνω σε τάξη. Το μοναδικό ουσιαστικό ζήτημα είναι ποια τάξη ασκεί τη βία: μια εκμεταλλευτική μειοψηφία (άρα, στις σημερινές συνθήκες, μιλάμε για αστική δημοκρατία - βλ. δικτατορία του κεφαλαίου) ή η πρώην εκμεταλλευόμενη πλειοψηφία που φέρνει τα πάνω κάτω (άρα, εργατική δημοκρατία). Στα παραπάνω δεν υπάρχει καμμιά οργουελική χρήση λέξεων. Αν χρησιμοποιούσαμε γενικά τον όρο "δημοκρατία" χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς, τότε είναι που θα κάναμε ένα μεγάλο βήμα ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ.
Πέτρος
Δημοσίευση σχολίου