Δείτε εδώ την απόφαση για το πώς θα επιβάλλουν πρόστιμα ύψους άνω των 10.000€ οι Επιθεωρητές Εργασίας!
Με την έναρξη ισχύος της απόφασης (15/9) υπάρχουν τρεις πιθανότητες:
α) Οι εργοδότες συμμορφώνονται και δηλώνουν όλους τους ανασφάλιστους
β) Οι εργοδότες εξοπλίζονται με άψυχα (πέτρες, κοντάρια κτλ) και έμψυχα (Χρυσαυγίτες) εφόδια και περιμένουν να υποδεχτούν τους κομμάντο Επιθεώρητες και
γ) Οι εργοδότες κρατάνε στην άκρη το κατιτις (προβλέψεις λέγεται αυτό στην χρηματοπιστωτική αργκό) για τον λιγούρη Επιθεωρητή των 800 ευρώ/μηνα.
Διαλέξτε την εκδοχή που θέλετε και ετοιμαστείτε...
Αλήθεια, οι συνδικαλιστικές μας ηγεσίες συμφωνούν με την εν λόγω ΥΑ;
2 σχόλια:
Έλα ντε ? Τι λένε οι συνδικαλιστικές μας ηγεσίες ?
Η νέα ΥΑ(και όχι ΚΥΑ)αλλά και δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας περί αντιμετώπισης της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας αποτελούν τεράστια υποκρισία και συνειδητή κοροϊδία προς τους εργαζόμενους. Η απειλή της ανεργίας που οξύνεται σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, σε συνδυασμό με το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις, εκτρέφουν την εργοδοτική αυθαιρεσία και αποθρασύνουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες που επιβάλλουν με εκβιασμούς προς τους εργαζόμενους τη μαύρη εργασία.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τις Επιθεωρήσεις Εργασίας, οι οποίες, χωρίς μέσα και προσωπικό, δεν μπορούν να παίξουν ούτε αυτόν τον περιορισμένο ρόλο που είχαν μέχρι σήμερα.
Απο εκεί και πέρα κατά τη γνώμη μου οι εργαζόμενοι στον χώρο της Επιθεώρησης πρέπει να αξιοποιήσουμε την εμπειρία και από αυτές τις κυβερνητικές ασκήσεις επί χάρτου για να βγάλουμε συμπεράσματα για την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής. Είναι υποκριτικές και κάλπικες οι ευαισθησίες κάποιων συνδικαλιστών που θέλουν να μας πείσουν ότι η άμεση επιβολή προστίμων θα φέρει σε αντιπαράθεση τους Επιθεωρητές με «την κοινωνία», με τους μικροεπιχειρηματίες «σε καιρούς οικονομικής κρίσης».
Ο Επιθεωρητής Εργασίας πρέπει πάνω απ’ όλα να είναι ταγμένος με το μέρος του αδύναμου κρίκου στη σημερινή «κοινωνία», του μισθωτού εργαζόμενου. Αυτόν πρέπει να στηρίζει μέσα από τη διαδικασία των ελέγχων και της επιβολής κυρώσεων. Φυσικά σε μια κοινωνία που κουμάντο κάνουν τα μεγαλο-επιχειρηματικά συμφέροντα τα χέρια μας είναι σε μεγάλο βαθμό δεμένα, οι επιλογές μας σαφώς περιορισμένες. Η ευαισθησία όμως απέναντι στην μισθωτή ή μη φτωχολογιά και η αντίσταση / ανυπακοή απέναντι στην βάρβαρη πολιτική που τσάκισε και τις δικές μας ζωές αποτελεί πράξη ατομικής ευθύνης για τον κάθε Επιθεωρητή. Σε τελική ανάλυση, τίποτα δεν αποτρέπει τον Επιθεωρητή Εργασίας από την ατομική επιλογή του χώρου εργασίας που ελέγχει, από την επικέντρωση στις μεσαίες και μεγάλες επιχειρηματικές μονάδες. Τα συνδικαλιστικά μας όργανα οφείλουν να προβάλλουν μια τέτοια γραμμή για το έργο της Επιθεώρησης, να αναδεικνύουν τον πραγματικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής και την υποκρισία των υπουργικών διακηρύξεων, αντί να στρουθοκαμηλίζουν μπροστά στην εργασιακά ζούγκλα.
Γιάννης Πέντας
Δημοσίευση σχολίου