ΚΑΘΕΙΣ ΕΦ' Ω ΕΤΑΧΘΗ

Αυτές τις ώρες, οι όποιες ρυθμίσεις για τα εργασιακά έχουν απομείνει επιχειρείται να γίνουν οριστικά ένα κουρελόχαρτο, "για το καλό της πατρίδας", "για να μην πεινάσουμε", "για το ευρώ" κλπ κλπ.   Οι μπροστάρηδες του πολιτικού μας συστήματος σκίζουν καλσόν (πολύ επίκαιρη αυτή η έκφραση τώρα τελευταία) για να εμποδίσουν, ας πούμε..., κάποια μέτρα πιο κακά από τα υπόλοιπα (!).  Το θέατρο "κακή τρόϊκα - γενναίοι πολιτικοί μα με δεμένα τα χέρια - υπαναχώρηση των τροϊκανών - απαιτήσεις τελευταίας στιγμής που πρέπει να υπομείνουμε για τη δόση ρε γαμώτο", παίζεται ξανά και ξανά σε διάφορες παραλλαγές.

Ας μην ξεχνάμε όλοι μας, με όποιες ιδιότητες έχουμε, πολίτες, εργαζόμενοι, Άνθρωποι, υπάλληλοι ενός υπουργείου που λέγεται Εργασίας, συνδικαλιστές, ότι δεν είναι και πολλές οι στιγμές που μας προσφέρονται για να ορθώσουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙ το ανάστημά μας.  Για να δείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι ΠΡΑΓΜΑΤΙ να βάλουμε ένα τέλος στην αυθαιρεσία και την αλαζονία αυτών που μας εξουσιάζουν, στις εγκληματικές πρακτικές τους.  Και από τη θέση που μας αναλογεί να πράξουμε το καθήκον μας.  Για εμάς, για τις προηγούμενες γενιές που αγωνίστηκαν, για τις επόμενες που θα τους δώσουμε τη σκυτάλη.  

Γιατί αλλιώς, σε τελική ανάλυση, οι ανακοινώσεις, οι επιστολές, τα ψηφίσματα, οι κατ' ιδίαν συζητήσεις, η οργή του καναπέ, δεν είναι παρά μια ντροπιαστική "τζάμπα μαγκιά".   

ΤΩΡΑ έχει έρθει ο καιρός για να δείξουμε τι μας αξίζει.   Καθείς εφ' ω ετάχθη λοιπόν.